Jan Jacek Tarnowski
Jan Jacek Tarnowski herbu Leliwa (ur. 8 listopada 1729 w Dzikowie, zm. 24 sierpnia 1808 tamże) – od 1746 starosta byszowski i kahorlicki, dziedzic Dzikowa. W latach 1765–1768 chorąży halicki. Od 1785 obdarzony tytułem hrabiego.
 Portret autorstwa Augustyna Mirysa z ok. 1750 | |
 Leliwa | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec |
Józef Mateusz Tarnowski |
| Matka |
Róża Konstancja Dunin-Karwicka |
| Żona |
Rozalia Czacka |
| Dzieci | |
Życiorys edytuj
Poseł ziemi halickiej na Sejm Czaplica 1766 roku[1].
W 1775 zawarł związek małżeński z Rozalią Czacką córką Feliksa Czackiego. Ojciec Jana Feliksa i Michała. Rozbudował Dzików nadając rodowej posiadłości styl późnego baroku, czyniąc z niej miejsce spotkań polityków z czasów Sejmu Czteroletniego[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Dyaryusz seymu walnego ordynaryinego odprawionego w Warszawie roku 1766 ..., [b.n.s]
- ↑ Waleria Tarnowska Jan Jacek Tarnowski