Jan Zawadzki
Jan Zawadzki herbu Rogala – wojewoda parnawski w latach 1642–1645, kasztelan gdański w latach 1637–1642, podstoli ciechanowski w 1632 roku[1], podkomorzy Jego Królewskiej Mości, starosta świecki w latach 1632–1644, starosta straszewski w latach 1629–1630[2], sekretarz królewski w latach 1617-1632, pisarz Metryki Koronnej kancelarii większej w latach 1613-1614, przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej w Królestwie Anglii w 1633 i 1636 roku[3].
 Rogala | |
| Żona |
Sabina Zofia Szwerynówna |
|---|---|
| Dzieci | |
Studiował na Akademii Krakowskiej w 1603 roku[4].
Poseł na sejm 1632 roku z powiatu świeckiego[1]. W 1641 roku wyznaczony został senatorem rezydentem.
W 1614 poślubił Sabinę Zofię Szwerynównę (zm. 1630), córkę Jakuba Szweryna, marszałka księstwa Kurlandii[5]. Miał syna Władysława Samuela, chorążego pomorskiego, i Jana, podkomorzego parnawskiego i starosty puckiego.[6]
Przypisy
edytuj- ↑ a b Jan Seredyka, Parlamentarzyści drugiej połowy panowania Zygmunta III Wazy, Opole 1989, s. 98.
- ↑ Urzędnicy inflanccy XVI-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Krzysztof Mikulski i Andrzej Rachuba. Kórnik 1994, s. 287.
- ↑ Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 146.
- ↑ Wojciech Krawczuk, Pisarze kancelarii koronnych Zygmunta III Wazy, w: Studia Historyczne, 1993, r. XXXVI, z. 2, s. 164.
- ↑ Andrzej Sikorski: Szweryn Jan Ulryk. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 49. Warszawa–Kraków: Polska Akademia Nauk i Polska Akademia Umiejętności – Instytut Historii PAN im. Tadeusza Manteuffla, 2014, s. 485.
- ↑ Stefania Ochmann-Staniszewska, Zdzisław Staniszewski, Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana Kazimierza Wazy. Prawo - doktryna - praktyka, tom II, Wrocław 2000, s. 382, s. 380.
Bibliografia
edytuj- Urzędnicy Prus Królewskich XV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Mikulski. 1990, s. 239.
- Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 21.
- Instrukcya dana Janowi Zawadzkiemu staroście świeckiemu, podkomorzemu i posłowi J. K. M. do Niemiec, Holandyi i Anglii, w Warszawie dnia 20 stycznia R. 1633, w: Zbiór pamiętników historycznych o dawnéy Polszcze. T. 3. Warszawa 1822, s. 131—136.