Janek Gwizdala
Janek Gwizdala (ur. 19 listopada 1978 w Londynie[1]) – brytyjski muzyk jazzowy, grający na gitarze basowej, producent muzyczny. Od 1998 roku mieszka w Stanach Zjednoczonych. Jest autorem kilku książek poświęconych zagadnieniom gry na gitarze basowej.
| Data i miejsce urodzenia |
19 listopada 1978 |
|---|---|
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 1999 |
| Powiązania | |
| Instrument | |
| gitara basowa Fodera | |
| Strona internetowa | |
Życiorys
edytujPoczątek edukacji muzycznej
edytujJanek Gwizdala urodził się w Londynie, w rodzinie polskiego pochodzenia (ze strony ojca)[2]. Wyrastał w atmosferze muzycznej, słuchając wykonawców ulubionych przez jego matkę: Joni Mitchell, Boba Dylana, Suzanne Vegi, Tracy Chapman, Leonarda Cohena oraz licznych utworów muzyki poważnej. Sam słuchał wykonawców typu Michaela Jacksona i Madonny[3].
Mając 12 lat zaczął grać na gitarze klasycznej, a później na perkusji[2]. Mając 16 lat pod wpływem gry Laurence’a Cottle’a zainteresował się gitarą basową[4]. W wieku 18 lat rozpoczął naukę w Królewskiej Akademii Muzycznej[2]. Wkrótce jednak, po spotkaniu z Florą Purim w klubie Ronniego Scotta w Londynie zrezygnował z nauki dając się przekonać do wyjazdu do Stanów Zjednoczonych i do studiów w Berklee College of Music[4].
Przyjazd do Stanów Zjednoczonych
edytujStudia rozpoczął w 1998 roku[2]. W 2000 roku przyjechał do Nowego Jorku. Zaczął grac z Hiramem Bullockiem, którego poznał dzięki Kenwardowi Dennardowi z Berklee College of Music. Pierwsze lata w Nowym Jorku upłynęły mu na wypracowaniu własnego stylu. Grając na gitarze basowej 5-strunowej ze struną dodatkową C i z obniżoną akcją strun zaczął być kojarzony z pewnym stylem i podejściem, które stały się wiodące we współczesnym jazzie, a które tworzy grupa muzyków nowojorskich grających na gitarach basowych, wyprodukowanych przez firmę Fodera[4], w tym tacy jak: Anthony Jackson, Victor Lemonte Wooten, Richard Bona, Tom Kennedy, Oteil Burbridge, Matt Garrison, James Genus, Christian McBride, Michel Labex Labaki, Tony Grey, Reggie Young[5].
Na przełomie 2004/2005 roku wydał własnym nakładem swój debiutancki album, Mystery To me: Live in New York, nagrany i zmiksowany w listopadzie 2004 roku z udziałem: Tima Millera (gitara), Jojo Mayera (perkusja), Grégoire’a Mareta (harmonijka ustna), Gretchen Parlato (śpiew), Elliota Masona (instrumenty klawiszowe, trąbka basowa, puzon), Johna Ellisa (klarnet basowy, saksofon sopranowy) i Marka Turnera (saksofon tenorowy)[6][7].
W 2010 roku otworzył internetową szkołę gry na gitarze basowej, videobasslessons.tv[4]. 26 października tego samego roku wydał swój kolejny album, The Space in Between, nagrany z udziałem Jojo Mayera (perkusja), Mike’a Sterna (gitara), Tima Millera (gitara), Jamesa Valentine’a (gitara), Airta Moreiry (instrumenty perkusyjne, śpiew), Douga Wamble’a (gitara, spiew), Auduna Waage (trąbka) i Boba Reynoldsa (saksofon tenorowy)[8].
Współpraca
edytujJako muzyk współpracował z takimi artystami jak: Airto Moreira, Delta Goodrem, Flora Purim, Gary Husband, Jem, Paul Shafer, John Mayer, Jojo Mayer, Mike Stern, Pat Metheny, Marcus Miller, Hiram Bullock, Peter Erskine, Randy Brecker, V. V. Brown i Wayne Krantz, natomiast jako producent muzyczny – z Ronnym Jordanem i Mikiem Phillipsem[9].
Życie prywatne
edytuj3 września 2011 roku ożenił się z Bethany Geaber[10].
Dyskografia
edytujAlbumy solowe
edytuj- 2004 – Mystery To Me: Live in New York
- 2007 – Live at the 55Bar
- 2010 – The Space In Between
- 2012 – It Only Happens Once
- 2013 – Theatre by the Sea
- 2014 – Motion Picture
- 2016 – American Elm
- 2019 – The Union
Albumy koncertowe
edytuj- 2011 – Live at the Jamboree June 17th 2011 1st set
- 2011 – Live at the Jamboree June 17th 2011 1st set
- 2011 – Live at the Jamboree June 18th 2011 1st set
- 2011 – Live at the Jamboree June 18th 2011 1st set
- 2011 – Live In NYC Dec 2011[11]
Muzyk sesyjny
edytuj- 2003 – At Last, Ronny Jordan[12]
- 2003 – Now & Them, Freeland[13]
- 2005 – Uncommon Denominator, Mike Phillips[14]
- 2007 – Synesthesia ,Nick Vayenas, (jako producent)[15]
- 2011 – A Live Life, Bob Reynolds[4]
- 2013 – Somewhere In Between, Bob Reynolds[4]
Sprzęt
edytujGitary basowe
edytuj- Fodera Imperial (skala 33", struny EADGC)
- Fender American Standard Precision Bass
- Fender Japan Medium Scale Aerodyne Jazz Bass (skala 32")
- 72 Fender Musicmaster Bass (skala 30")
- Mayones Jabba custom (5-strunowa)[4]
Struny
edytuj- zestaw Dunlop Super Bright Steel[4]
Urządzenia towarzyszące
edytuj- wzmacniacze: Amps Aguilar Tone Hammer 500 z 2 kolumnami Aguilar SL 112, Recording Noble Bass Preamp + DI
- efekty gitarowe: Nova Repeater TC Electronic RPT-1, Boss OC-2 Octave (japoński)
- efekt do basu: DOD FX32 Meat Box
- looper gitarowy: Ditto Looper
- tuner gitarowy: PolyTune Mini[4]
Książki
edytuj- Songs nad Solos
- The Practice Routine Vol 1
- 2012 – You're a Musician. Now What?
- 2014 – All the good stuff – How I Practice
Przypisy
edytuj- ↑ Rate Your Music: Janek Gwizdala. rateyourmusic.com. [dostęp 2017-04-03]. (ang.).
- ↑ a b c d Phil DiPietro w: Globalbass: Janek Gwizdala: Gee-Wiz Gwizzy’s Bizzy !. www.globalbass.com. [dostęp 2017-04-03]. (ang.).
- ↑ Jon Liebman: Janek Gwizdala Exclusive interview with FBPO’s Jon Liebman. forbassplayersonly.com. [dostęp 2017-04-03]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Jonathan Herrera w: Bassplayer.com: Janek Gwizdala: Bigger, Better, Faster, Stronger. www.bassplayer.com. [dostęp 2017-04-03]. (ang.).
- ↑ Fodera: Featured Artists. www.fodera.com. [dostęp 2017-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-04)]. (ang.).
- ↑ Phil DiPietro w: All About Jazz: Janek Gwizdala: Mystery to Me-Live in New York. www.allaboutjazz.com. [dostęp 2017-04-03]. (ang.).
- ↑ AllMusic: Mystery to Me. www.allmusic.com. [dostęp 2017-04-03]. (ang.).
- ↑ Bandcamp: The Space in Between. janekgwizdala.bandcamp.com. [dostęp 2017-04-03]. (ang.).
- ↑ TC Electronic: Janek Gwizdala. www.tcelectronic.com. [dostęp 2017-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-22)]. (ang.).
- ↑ The Knot: Bethany Geaber & Janek Gwizdala. registry.theknot.com. [dostęp 2017-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-04)]. (ang.).
- ↑ Bandcamp: Janek Gwizdala. janekgwizdala.bandcamp.com. [dostęp 2017-04-03]. (ang.).
- ↑ Discogs: Ronny Jordan – At Last. www.discogs.com. [dostęp 2017-04-03]. (ang.).
- ↑ Discogs: Freeland – Now & Them. www.discogs.com. [dostęp 2017-04-03]. (ang.).
- ↑ Discogs: Mike Phillips – Uncommon Denominator. www.discogs.com. [dostęp 2017-04-03]. (ang.).
- ↑ Discogs: Nick Vayenas – Synesthesia. www.discogs.com. [dostęp 2017-04-03]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Janek Gwizdala na Discogs (ang.)