Janusz Stanisław Iliński
Janusz Stanisław Iliński herbu Lis (ur. w 1765 w Romanowie, zm. 26 lipca 1792 pod Markuszowem) – generał inspektor kawalerii narodowej koronnej, szambelan królewski od 1789 roku[1].
| |
 Lis | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1765 |
| Data i miejsce śmierci |
26 lipca 1792 |
| Ojciec | |
| Matka |
Józefa Marianna Wessel |
| Odznaczenia | |
 
| |
W 1785 został szambelanem króla Stanisława II Augusta. Kupił rotmistrzostwo 12. chorągwi Kawalerii Narodowej w II brygadzie Rocha Jerlicza. 8 czerwca 1789 został generalnym inspektorem kawalerii. Odznaczony Orderem Świętego Stanisława i w 1790 Orderem Orła Białego. Był posłem na Sejm Czteroletni z województwa kijowskiego w 1790[2]. Zwolennik konstytucji 3 maja, członek Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej. Członek Sztabu Generalnego Wojska Koronnego w 1792 roku[3]. W czasie wojny polsko-rosyjskiej w 1792 przybył do kwatery księcia Józefa Poniatowskiego w Kurowie już w momencie zawieszenia broni. Wdał się jednak w potyczkę z kozakami pod Markuszowem, gdzie zginął.
Przypisy
edytuj- ↑ Henryk P. Kosk, Generalicja polska, t. I, Pruszków 1998, s. 187.
- ↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 323.
- ↑ Ciąg dalszy Kalendarzyka narodowego i obcego na rok ... 1792 czyli II część, z konstytycyami od roku 1788 dnia 6 października do roku 1791 dnia 23 grudnia przez daty oznaczonemi, [1792], s. 543.