Jaskinia Lodowa Miętusia

Jaskinia Lodowa Miętusia (Lodowa Szczelina, Jazz Club, K-3) – jaskinia w Tatrach Zachodnich, w Wielkiej Świstówce, czyli środkowej części Doliny Miętusiej. Wejście do jaskini znajduje się w północno-wschodniej ścianie Kazalnicy Miętusiej na wysokości około 1590 metrów n.p.m.[1] Długość jaskini wynosi 85 metrów, głębokość 14 metrów, deniwelacja 25 metrów[2][3].

Jaskinia Lodowa Miętusia
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Tatry Zachodnie
Wielka Świstówka

Właściciel

Skarb Państwa
(Tatrzański Park Narodowy)

Długość

85 m

Głębokość

14 m

Deniwelacja

25 m

Wysokość otworów

1590 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

245 m

Ekspozycja otworów

ku NNE

Data odkrycia

lipiec 1963

Odkrywca

L. Nowiński, R. Rodziński

Kod

(nr inwentarzowy PIG) T.E-11.29

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Jaskinia Lodowa Miętusia”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Jaskinia Lodowa Miętusia”
Ziemia49°14′26″N 19°54′06″E/49,240642 19,901742
Przekrój jaskini
Wielka Świstówka. Na wprost po prawej Kazalnica Miętusia

Opis jaskini

edytuj

Głównym ciągiem jaskini jest szeroki Lodowy Korytarz pokryty lodem. Można się do niego dostać od otworu wejściowego schodząc w dół niskim 9-metrowym korytarzykiem. Na samym początku Lodowego Korytarza odchodzi boczny ciąg nazwany Korytarzem do Wanty.

Lodowy Korytarz dochodzi do rozgałęzienia skąd:

  • na prawo odchodzą dwa niskie korytarzyki, z których jeden kończy się lodowym progiem.
  • na wprost  idzie korytarz, który po paru metrach rozgałęzia się. W górę idzie 3-metrowa, lodowa pochylnia w stronę Korytarza do Wanty, w dół natomiast korytarz kończy się szczeliną.

Korytarz do Wanty. Zaczyna się 4-metrowym progiem i stromo idzie w górę. Dochodzi się nim do zacisku (Zacisk z Wantą), za którym znajduje się Salka na Rozdrożu, z której odchodzą dwa ciągi:

  • na wschód idzie w górę meander z niewielkimi prożkami kończący się zaciskiem.
  • na południowy zachód ciąg prowadzi do 5-metrowej studzienki, a dalej do salki. Łączy się ona przez zacisk, którego nie udało się do tej pory przejść, z Lodowym Korytarzem[4].

Przyroda

edytuj

Lód  pokrywa ściany jaskini, a nawet strop. Miejscami tworzą się lodospady. Można w niej spotkać stalaktyty lodowe.

Roślinność w jaskini nie występuje[5].

Historia odkryć

edytuj

Jaskinia została odkryta w lipcu 1963 roku[5] przez Leszka Nowińskiego i Ryszarda Rodzińskiego.

Wobec wahań poziomu lodu zmieniających kształt jaskini trudno podać dokładnie miejsca, do których docierały poszczególne zespoły odkrywcze[2].

W sierpniu 1976 roku poziom lodu był tak niski, że wyprawa z AKT Wrocław weszła do ciągu pod lodowym progiem na końcu jednego z dwóch korytarzyków, odkrywając 18 metrów korytarzy. Również wtedy W. Augustyn, jako jedyny, przeszedł Zacisk z Wantą i odkrył około 30 metrów korytarzy. 

W 2013 roku grotołazi z STJ KW Kraków odkryli około 29 metrów nowych partii w Korytarzu do Wanty oraz kilkanaście metrów w przedłużeniu Korytarza Lodowego[4].

Przypisy

edytuj
  1. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, s. 672. ISBN 83-7104-009-1.
  2. a b Jaskinia Lodowa Miętusia, Polska Strona Taternictwa Jaskiniowego pod patronatem KTJ PZA [online], www.sktj.pl [dostęp 2016-03-15].
  3. Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].
  4. a b Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-03-15].
  5. a b Jerzy Grodzicki (red.): Jaskinie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Jaskinie Zachodniego Zbocza Doliny Miętusiej. Warszawa: PTPNoZ.