Jedyny i jego własność
Jedyny i jego własność (niem. Der Einzige und sein Eigentum) – główne dzieło niemieckiego filozofa Maxa Stirnera, wydane w 1844.
Treść
edytujTreść książki poświęcona jest tytułowemu Jedynemu, czyli jednostce, którą Stirner uznaje za wyzwoloną, egoistyczną i działającą na swoją korzyść. Koncepcja jednostki przedstawiona w tej pozycji jest skrajnie nominalistyczna, etyka zaś zredukowana została do egocentryzmu i subiektywizmu.
W Jedynym i jego własności Max Stirner przeprowadza krytykę filozofii Hegla, jak też i całej lewicy heglowskiej, skupiając się szczególnie na Feuerbachu. Zarzuca im zbyt mały radykalizm w redukowaniu pojęć niepotrzebnych i wiążących jednostkę. Np. Feuerbach odrzucając ideę Boga, zastąpił ją ideą Człowieka. Jedyny, w rozumieniu Stirnera, wykracza poza Człowieka, ponieważ w przeciwieństwie do niego jest realnie istniejącym, niepodważalnym i jednostkowym bytem[1].
Odbiór
edytujDzieło Jedyny i jego własność nie spotkało się z szerokim oddźwiękiem wśród współczesnych, a autor zmarł w biedzie. Idee były źródłem inspiracji wielu późniejszych autorów, m.in. Friedricha Nietzschego czy Alberta Camusa[2].
Przypisy
edytujLinki zewnętrzne
edytuj- Jedyny i Jego Własność [online] [dostęp 2024-01-06] (pol.).
- The Ego and His Own, by Max Stirner [online], web.archive.org, 3 października 2003 [dostęp 2024-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2003-10-03] .