Jedyny i jego własność
Jedyny i jego własność (niem. Der Einzige und sein Eigentum) – główne dzieło niemieckiego filozofa Maxa Stirnera, wydane w 1844.
| |
| Autor |
Max Stirner |
|---|---|
| Tematyka |
etyka, filozofia polityczna, antropologia filozoficzna |
| Typ utworu |
traktat filozoficzny |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania |
Lipsk |
| Język |
niemiecki |
| Data wydania |
1844 |
| Wydawca |
Verlag von Otto Wigand |
TreśćEdytuj
Treść książki poświęcona jest tytułowemu Jedynemu, czyli jednostce, którą Stirner uznaje za wyzwoloną, egoistyczną i działającą na swoją korzyść. Koncepcja jednostki przedstawiona w tej pozycji jest skrajnie nominalistyczna, etyka zaś zredukowana została do egocentryzmu i subiektywizmu.
W Jedynym i jego własności Max Stirner przeprowadza krytykę filozofii Hegla, jak też i całej lewicy heglowskiej, skupiając się szczególnie na Feuerbachu. Zarzuca im zbyt mały radykalizm w redukowaniu pojęć niepotrzebnych i wiążących jednostkę. Np. Feuerbach odrzucając ideę Boga, zastąpił ją ideą Człowieka. Jedyny, w rozumieniu Stirnera, wykracza poza Człowieka, ponieważ w przeciwieństwie do niego jest realnie istniejącym, niepodważalnym i jednostkowym bytem[1].
OdbiórEdytuj
Dzieło Jedyny i jego własność nie spotkało się z szerokim oddźwiękiem wśród współczesnych, a autor zmarł w biedzie. Idee były źródłem inspiracji wielu późniejszych autorów, m.in. Friedricha Nietzschego czy Alberta Camusa[2].
PrzypisyEdytuj
Linki zewnętrzneEdytuj
- Tekst Jedynego i jego własności. flag.blackened.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-10-03)]. (pol.)