Jedyny i jego własność

Jedyny i jego własność (niem. Der Einzige und sein Eigentum) – główne dzieło niemieckiego filozofa Maxa Stirnera, wydane w 1844.

Jedyny i jego własność
Der Einzige und sein Eigentum
ilustracja
Autor

Max Stirner

Tematyka

etyka, filozofia polityczna, antropologia filozoficzna

Typ utworu

traktat filozoficzny

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Lipsk

Język

niemiecki

Data wydania

1844

Wydawca

Verlag von Otto Wigand

Treść

edytuj

Treść książki poświęcona jest tytułowemu Jedynemu, czyli jednostce, którą Stirner uznaje za wyzwoloną, egoistyczną i działającą na swoją korzyść. Koncepcja jednostki przedstawiona w tej pozycji jest skrajnie nominalistyczna, etyka zaś zredukowana została do egocentryzmu i subiektywizmu.

W Jedynym i jego własności Max Stirner przeprowadza krytykę filozofii Hegla, jak też i całej lewicy heglowskiej, skupiając się szczególnie na Feuerbachu. Zarzuca im zbyt mały radykalizm w redukowaniu pojęć niepotrzebnych i wiążących jednostkę. Np. Feuerbach odrzucając ideę Boga, zastąpił ją ideą Człowieka. Jedyny, w rozumieniu Stirnera, wykracza poza Człowieka, ponieważ w przeciwieństwie do niego jest realnie istniejącym, niepodważalnym i jednostkowym bytem[1].

Odbiór

edytuj

Dzieło Jedyny i jego własność nie spotkało się z szerokim oddźwiękiem wśród współczesnych, a autor zmarł w biedzie. Idee były źródłem inspiracji wielu późniejszych autorów, m.in. Friedricha Nietzschego czy Alberta Camusa[2].

Przypisy

edytuj
  1. M. Stirner, Jedyny i jego własność, Warszawa 1995, s. 213.
  2. L. Kusak, Wstęp w: Max Stirner, Jedyny i jego własność, Warszawa 1995, s. 32.

Linki zewnętrzne

edytuj