Jerzy Antonowicz

Pilot, oficer Wojska Polskiego, dowódca dywizjonu 307

Jerzy Antonowicz (ur. 25 marca 1907 w Kwasowie, zm. 23 października 1941 w Exeter) – major pilot Wojska Polskiego, dowódca dywizjonu 307.

Jerzy Antonowicz
major pilot major pilot
Data i miejsce urodzenia

25 marca 1907
Kwasów

Data i miejsce śmierci

23 października 1941
Exeter

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego
RAF

Jednostki

5. pułk lotniczy
4. pułk lotniczy
133. eskadra myśliwska
131. eskadra myśliwska
dywizjon 300
dywizjon 307

Stanowiska

dowódca eskadry
dowódca dywizjonu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Odznaka Pilota
Krzyż Walecznych (od 1941) Medal Lotniczy

Życiorys

edytuj

Syn Władysława i Wandy z domu hr. Rottemund. Ukończył Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza we Lwowie a następnie rozpoczął studia w Akademii Handlu Zagranicznego również we Lwowie, które ukończył w 1929 r. Zdecydował się na karierę wojskową i zgłosił się do służby w lotnictwie. W 1931 r. ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w Rawie Ruskiej i został przyjęty do Szkoły Podchorążych Lotnictwa. Naukę ukończył w 1933 r. z 12. lokatą i specjalnością obserwatora[1].

Został przydzielony do 5. pułku lotniczego, w 1934 r. przeszedł przeszkolenie pilotażowe w Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa. W 1935 r. ukończył kurs wyższego pilotażu i otrzymał przydział do 4. pułku lotniczego[2].

Jesienią 1935 r. został przeniesiony do 133. eskadry myśliwskiej. Służył tam do września 1936 r. kiedy to został przeniesiony do 131. eskadry myśliwskiej. W 1936 r. został awansowany do stopnia porucznika[3]. W 1937 r. został przeniesiony do Szkoły Podchorążych Lotnictwa na stanowisko instruktora, został tam dowódcą plutonu szkolnego. W styczniu 1939 r. został dowódcą 8 eskadry szkolnej. Po wybuchu II wojny światowej wykonał kilka lotów łącznikowych, a następnie w składzie eskadry szkolnej został ewakuowany na teren Rumunii. Przez Francję przedostał się do Wielkiej Brytanii[4].

Zgłosił się do służby w Polskich Siłach Powietrznych, otrzymał numer służbowy RAF 76642. Po przeszkoleniu na sprzęcie brytyjskim został skierowany w sierpniu 1940 r. do dywizjonu 300[5]. 14 września znalazł się w składzie trzech załóg, które wykonały pierwszy lot bojowy dywizjonu związany z atakiem na żeglugę w Boulogne[6].

2 grudnia został przeniesiony do dywizjonu 307, 26 lutego 1941 r. został mianowany dowódcą eskadry A. 11 czerwca mianowano go dowódcą dywizjonu[7]. 23 października odbywał lot szkoleniowy w załodze z radionawigatorem por. Lechem Karwowskim. Awaria silnia w ich Bristolu Beaufighter Mk. II (oznaczenie ZF-T, nr ser. 3025) zmusiła załogę do lądowania awaryjnego. Po wypuszczeniu podwozia i zgłoszeniu awarii wieży maszyna podeszła do lądowania na lotnisku w Exeter. Samolot rozbił się na progu pasa, załoga zginęła[8]. Został pochowany na Higher Cemetery w Exeter[9].

Ordery i odznaczenia

edytuj

Za swą służbę otrzymał odznaczenia[10]:

Przypisy

edytuj
  1. Pawlak 2009 ↓, s. 121.
  2. Zieliński, Krzystek 2002 ↓, s. 10.
  3. Rybka, Stepan 2003 ↓, s. 323.
  4. Zieliński, Krzystek 2002 ↓, s. 11.
  5. Krzystek 2012 ↓, s. 70.
  6. Jaśkiewicz 2018 ↓, s. 30.
  7. Król 1990 ↓, s. 209.
  8. Thursday 23 October 1941. Flight Safety Foundation. [dostęp 2024-07-17]. (ang.).
  9. JERZY ANTONOWICZ. Niebieska eskadra - groby, cmentarze, pomniki, miejsca pamięci polskich lotników. [dostęp 2024-07-17]. (pol.).
  10. Antonowicz Jerzy. Personel Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii 1940-1947. [dostęp 2024-07-17]. (pol.).

Bibliografia

edytuj