Jerzy Farensbach

Jerzy (Georg) Farensbach herbu Farensbach (ur. 1551, zm. 19 maja 1602) – wódz polski.

Jerzy Farensbach
Farensbach
Data urodzenia	1551
Data i miejsce śmierci	19 maja 1602 Fellin
Ojciec	Wolmar Farensbach

Pochodził z niemieckiej rodziny z Inflant. Służył wojskowo w Szwecji, Francji, Holandii, Niemczech i Rosji. W służbie duńskiej był gubernatorem Ozylii, a w 1577 dowodził duńskimi posiłkami dla Gdańska. Dwa lata później przeszedł do służby w armii Rzeczypospolitej. Jako dowódca rajtarii brał udział w kampaniach Batorego przeciw Rosji. W 1583 został hetmanem inflanckim. W 1587 dowodził piechotą niemiecką broniącą Krakowa przed arcyksięciem Maksymilianem. Pod Byczyną dowodził rajtarią. W 1589 roku był sygnatariuszem ratyfikacji traktatu bytomsko-będzińskiego na sejmie pacyfikacyjnym. W 1598 dowodził wyprawą Zygmunta III do Szwecji, w tym samym roku został wojewodą wendeńskim. W roku 1600 kierował obroną Inflant przed najazdem szwedzkim. Śmiertelnie ranny podczas oblężenia Fellina w 1602. Należał do wybitniejszych dowódców jazdy polskiej przełomu XVI i XVII wieku.

Wolmar (1586–1633) i Jan (zm. 1627) byli synami.

Zobacz też

• Bitwa pod Kiesią (1601)

Bibliografia

• Stanisław Herbst "Farensbach Jerzy (1551-1602)" [w] Polski Słownik Biograficzny tom VI wyd. 1948 s. 369-370 wersja elektroniczna