Jerzy Grzybczak

polski dziennikarz

Jerzy Grzybczak (ur. 14 października 1936 w Michałowie w powiecie pińczowskim, zm. 23 października 1988 w Warszawie) – polski dziennikarz i polityk, poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji.

Jerzy Grzybczak
Data i miejsce urodzenia

14 października 1936
Michałów

Data i miejsce śmierci

23 października 1988
Warszawa

Poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji
Okres

od 1976
do 1985

Przynależność polityczna

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi
Grób Jerzego Grzybczaka na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Życiorys

edytuj

Urodził się w rodzinie chłopskiej, jego rodzicami byli Stanisław i Józefa. Po ukończeniu szkoły podstawowej uczył się w Liceum Ogólnokształcącym w Pińczowie, które ukończył w 1954, z dyplomem przodownika nauki i pracy społecznej. Od 1950 do 1954 należał do Związku Młodzieży Polskiej, pełnił funkcję przewodniczącego Zarządu Szkolnego i członka prezydium Zarządu Powiatowego w Pińczowie. W 1954 rozpoczął studia na Wydziale Dziennikarskim Uniwersytetu Warszawskiego, które ukończył po czterech latach. W tym czasie był przewodniczącym Rady Wydziałowej Zrzeszenia Studentów Polskich. W 1957 wstąpił do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. W latach 1957–1961 zasiadał w zarządzie głównym Związku Młodzieży Wiejskiej.

Po studiach rozpoczął pracę w redakcji dziennika "Słowo Ludu" w Kielcach jako reporter, a po roku przeszedł do pracy w redakcji organu ZG ZMW "Zarzewie", gdzie był publicystą, a następnie zastępcą redaktora naczelnego. W 1965 został redaktorem naczelnym miesięcznika "Nasz Kub", pisma ZG ZMW i "Ruchu". Pracując w redakcjach pism młodzieżowych, pełnił różne funkcje w ZMW – m.in. członka Zarządu Głównego.

W 1966 został wybrany na wiceprzewodniczącego Zarządu Głównego ZMW. W 1969 zasiadł w Naczelnym Komitecie ZSL oraz w prezydium Rady Centralnego Związku Spółdzielni Rolniczych "Samopomoc Chłopska". W 1971 przeszedł do pracy etatowej w NK ZSL, na stanowisku kierownika Wydziału Ekonomiczno-Rolnego. Od 1973 do 1980 był prezesem Wojewódzkiego Komitetu ZSL w Białymstoku. W latach 1973–1980 pełnił obowiązki wiceprzewodniczącego tamtejszej Wojewódzkiej Rady Narodowej.

W 1979 został członkiem Sekretariatu, a w następnym roku sekretarzem NK ZSL, wracając tym samym do Warszawy. Od VIII do IX Kongresu ZSL (1980–1984) był członkiem Prezydium i Sekretariatu NK ZSL. Był posłem w latach 1976–1985. Działał też we Froncie Jedności Narodu. W 1982 został wiceprzewodniczącym Rady Krajowej PRON oraz przewodniczącym Komisji Wsi i Rolnictwa. Od 1986 był członkiem Ogólnopolskiego Komitetu Grunwaldzkiego. W 1982 wszedł w skład Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Wincentego Witosa w Warszawie, który został odsłonięty w 1985[1].

Był żonaty z Alicją. Miał dwoje dzieci – Mariusza i Małgorzatę.

Odznaczony został Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy II klasy oraz wieloma innymi odznaczeniami i odznakami.

Został pochowany 28 października 1988 na Cmentarzu Wojskowym przy ul. Powązkowskiej w Warszawie w Alei Zasłużonych (kwatera C31-tuje-7)[2].

W 2005 przyjaciele Jerzego Grzybczaka napisali i wydali książkę Z otwartym sercem. Księga Jerzego Grzybczaka 1936–1988 (ISBN 83-85734-59-7).

Przypisy

edytuj
  1. J. Sałkowski, T. Iwanowska, Na odsłonięcie pomnika Wincentego Witosa – a Polska winna trwać wiecznie, Warszawa 1985, str. 21
  2. Wyszukiwarka grobów w Warszawie. [dostęp 2019-11-18].

Bibliografia

edytuj