Jerzy Markiewicz
Jerzy Jan Markiewicz (ur. 2 marca 1928 w Biłgoraju, zm. 3 marca 2015 w Lublinie[1]) – polski prawnik, doktor habilitowany nauk prawnych, historyk, publicysta, żołnierz AK (ps. Junior).
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 marca 1928 |
| Data i miejsce śmierci |
3 marca 2015 |
| Doktor habilitowany nauk prawnych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1968 |
| Habilitacja |
1981 |
| Nauczyciel akademicki | |
| uczelnia |
Katedra Prawa Sądowego Polski na Tle Powszechnym Wydziału Zamiejscowego Nauk Prawnych i Ekonomicznych w Tomaszowie Lubelskim KUL |
| Odznaczenia | |
    
| |
Życiorys
edytujSyn Jana i Heleny z Modrzejewskich. W 1951 uzyskał tytuł magistra prawa na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1968 otrzymał stopień doktora nauk prawnych na Uniwersytecie Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie. Od 1981 doktor habilitowany nauk humanistycznych UMCS. 15 czerwca 2001 został mianowany profesorem nadzwyczajnym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i objął kierownictwo nad Katedrą Prawa Sądowego Polski Na Tle Powszechnym Wydziału Zamiejscowego Nauk Prawnych i Ekonomicznych w Tomaszowie Lubelskim.
W latach 1955–2001 wykonywał zawód adwokata, do 1958 w Lublinie a następnie do 30 września 2001 w Biłgoraju. Pełnił funkcję kierownika Zespołu Adwokackiego, dziekana Okręgowej Rady Adwokackiej w Lublinie i członka Naczelnej Rady Adwokackiej w Warszawie.
Członek kilku towarzystw naukowych i wieloletni członek Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Warszawie i Okręgowej w Lublinie. Należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pełnił funkcję I sekretarza Komitetu Uczelnianego PZPR na UMCS[2].
Autor ponad 150 pozycji naukowych i publicystycznych z dziedziny historii najnowszej. Prace te w szczególności dotyczą dziejów Południowej Lubelszczyzny a zwłaszcza Zamojszczyzny oraz polskiego podziemia partyzanckiego na tych terenach w latach lat 1939–1945.
Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Partyzancki, odznaką „Akcja Burza” i odznaką „Weteran Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny”, złotą odznaką adwokatury PRL[3].
Żonaty z Teresą (dwóch synów). Pochowany na cmentarzu komunalnym na Majdanku[3] (kwatera S7K2-9-16)[4].
Publikacje
edytuj- Nie dali ziemi skąd ich ród, Lublin 1967;
- Partyzancki kraj, Lublin 1980;
- Paprocie zakwitły krwią partyzantów, Lublin 1987
- O wielkich bitwach w Puszczy Solskiej w czerwcu 1944 roku, Warszawa 1962
- Odpowiedzialność zbiorowa ludności polskiej powiatu biłgorajskiego podczas okupacji hitlerowskiej
- Bataliony Chłopskie w obronie Zamojszczyzny
- Bitwy pod Wojdą, Zaborecznem i Różą, 1957
- Powstanie Zamojskie 1942–1943, Lublin 2004
- Powiatowa Delegatura Rządu Rzeczypospolitej Polskiej w Biłgoraju 29 VII 1944 – 8 VIII 1944 r., Biłgoraj 2006.
- Szkoły partyzanckiej walki. O szkoleniu wojskowym w Batalionach Chłopskich., Warszawa 1979 (praca habilitacyjna)
- Przestępstwa przeciwko rodzinie w Kodeksie Karzącym Królestwa Polskiego z 1918 roku, Lublin 2006,
- Znaczenie badań nad przysłowiami dla nauk społeczno–prawnych, Lublin 1956.
- Dzieje Biłgoraja, Lublin 1985.
Przypisy
edytuj- ↑ Zmarł współautor "Dziejów Biłgoraja" [online], bilgorajska.pl [dostęp 2021-08-08] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-02].
- ↑ Dorota Gałaszewska-Chilczuk, Miejsce partii komunistycznej na "czerwonym" Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w latach 1944-1989, Pamięć i Sprawiedliwość 2008, Tom 7 , Numer 2 (13), s. 269
- ↑ a b Prof. Jerzy Markiewicz [online], Nowa Gazeta Biłgorajska, 2 października 2017 [dostęp 2021-08-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-30].
- ↑ Jerzy Markiewicz. cmentarze.lublin.eu. [dostęp 2019-05-28].
Bibliografia
edytuj- Dr hab. Jerzy Jan Markiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2009-10-16].
- Biogram na stronie IPN
- Biografia Jerzego Markiewicza. pan-ol.lublin.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-21)]. na stronie PAN