Jerzy Pogocki
Jerzy Pogocki (ur. 8 maja 1932 w Leszczynach) – śląski muzyk, nauczyciel, działacz regionalny, założyciel oraz – w latach 1967–2005 – dyrygent chóru Schola Cantorum.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Gatunki | |
Zawód | |
Zespoły | |
Schola Cantorum | |
Odznaczenia | |
|
Życie i kariera zawodowa
edytujWykształcenie zdobywał w Liceum Pedagogicznym w Katowicach, Studium Nauczycielskim w Krakowie i Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, gdzie uzyskał tytuł magistra sztuki muzycznej. W 1970 roku ukończył Podyplomowe Studium Pedagogiczne w zakresie zarządzania szkolnictwem na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Ponadto był uczestnikiem kursów i seminariów chórmistrzowskich w kraju i zagranicą. Pracę zawodową rozpoczynał w Domu Młodzieży w Bielsku-Białej w charakterze nauczyciela - wychowawcy.
W latach 1955–1970 pracował w Zasadniczej Szkole Górniczej KWK "Knurów" w Knurowie w charakterze nauczyciela i kierownika zajęć pozalekcyjnych, gdzie prowadził m.in. 100-osobowy chór męski, z którym przygotował Górnicze widowisko historyczno-obyczajowe Skok przez skórę Włodzimierza Graba z muzyką Józefa Podobińskiego. Równolegle zakładał chóry dziecięce w szkołach podstawowych miasta Knurowa. W 1967 roku powołał do życia Młodzieżowy Chór Mieszany Schola Cantorum, z którym odnosił pasmo wielkich sukcesów w kraju i zagranicą: w Belgii, byłej Jugosławii, RFN, Włoszech, Hiszpanii, Szwajcarii, Francji, Austrii, Grecji, Czechach i Słowacji. W 1987 roku został przyjęty przez Ojca Św. Jana Pawła II w Watykanie z racji odniesionego sukcesu w Arezzo na Międzynarodowym Konkursie Polifonicznym.
W roku 1970 został zatrudniony w Liceum Ogólnokształcącym im. A. Zawadzkiego, później I.J. Paderewskiego w Knurowie w charakterze nauczyciela wychowania muzycznego i chórmistrza.
Poza sukcesami zagranicznymi z chórem "Schola Cantorum", odnosił je przede wszystkim w kraju, jak np. w Ogólnopolskim Turnieju Chórów "Legnica Cantat", Ogólnopolskim Festiwalu Pieśni o Morzu w Wejherowie, Festiwalu Pieśni o Ojczyźnie w Kraśniku Lubelskim, w Międzynarodowym Festiwalu Pieśni Chóralnej w Międzyzdrojach, w Festiwalach Pieśni "Czerwona Lutnia" na Śląsku.
Był wielokrotnym laureatem Ogólnopolskich Konkursów Chórów Szkolnych a cappella i Ogólnopolskich Przeglądów Kameralnych zespołów Muzyki Dawnej w Kaliszu. Prowadził także zakładowe orkiestry dęte KWK "Knurów" i KWK "Szczygłowice" oraz chóry zrzeszone w Polskim Związku Chórów i Orkiestr: "Skowronek" Gierałtowice, "Harmonia" Wilcza i "Dzwon" Orzesze. Dokonania jego pracy artystycznej zostały spopularyzowane na antenie radia, w programach telewizyjnych i nagraniach fonograficznych.
Osiągnięcia Chóru "Schola Cantorum" zostały opisane w 12 pracach magisterskich i licencjackich. Jedna z nich zatytułowana Pasje śpiewacze oraz działalność społeczno-wychowawcza nauczyciela wychowania muzycznego została obroniona w Górnośląskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej w Mysłowicach, dotyczyła osoby Jerzego Pogockiego.
Odznaczenia i wyróżnienia
edytujJerzy Pogocki otrzymał wraz z chórem wiele nagród i tytułów honorowych m.in. prestiżową nagrodę Laur Knurowa (2004)[1], Międzynarodową Nagrodę im. Stanisława Moniuszki, Nagrodę Ministra Edukacji Narodowej, Kuratora Oświaty i Wychowania, Dyrektora i Naczelnego Redaktora Polskiego Radia SA, starosty gliwickiego i mikołowskiego, prezydentów miast Knurowa, Zabrza i Gliwic. Nominowany był do Nagrody im. Wojciecha Korfantego (2004) i marszałka woj. śląskiego w dziedzinie kultury (2007). Posiada Odznakę Honorową VI stopnia Złota z Brylantem Śląskiego Związku Chórów i Orkiestr.
Został uhonorowany wieloma odznaczeniami państwowymi i ministerialnymi m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Odznaką "Zasłużony Działacz Kultury", Złotą Odznaką Zasłużony dla Województwa Katowickiego, Złoty Medal za Zasługi Dla Śląska.
Życie prywatne
edytujJego wielką pasją pozamuzyczną jest turystyka. Ma dwóch synów.
Przypisy
edytuj- ↑ Wyróżnieni Laurem Knurowa. [w:] Strona internetowa Gminy Knurów [on-line]. knurow.pl. [dostęp 2017-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-26)]. (pol.).