Jerzy Stano (zm. 1649)
Jerzy Stano[1] z Nowotańca herbu Gozdawa, (ur. Nowotaniec, zm. w 1649 roku) – chorąży sanocki w latach 1619-1649, stolnik sanocki w latach 1603-1619[2], starosta sądecki 1627-1637[3], doradca królewski[4].
Gozdawa | |
Miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Ojciec | |
Żona |
Zofia Fredro |
Dzieci |
Syn Jerzego. Ożeniony z Zofią Fredro. W 1606 roku był członkiem zjazdu pod Lublinem, który przygotował rokosz Zebrzydowskiego[5]. Poseł na sejm zwyczajny 1613 roku[6]. W 1632 roku był elektorem Władysława IV Wazy z województwa krakowskiego[7]. Dwunastokrotnie był posłem[8], [9]na sejm Rzeczypospolitej, dwa razy z poselstwem do Porty Osmańskiej, oraz raz do Moskwy[10]. Poseł na sejm 1611 roku z województwa ruskiego, komisarz sejmowy do rozgraniczeń z Węgrami[11].
Potomstwo cztery córki i syn Andrzej [1] podczaszy lwowski (współwłaściciel Rudek, rozpoczął budowę kościoła w Rudkach). Za życia wydał drukiem pisaną wierszem pracę pt. "O poselstwach w różne kraje wschodnie i wyprawy rycerskie".
Bibliografia edytuj
- Akta rodziny Stano, właścicieli Nowotańca 1551-1653 (6) k. 5-28 w tym uwierzytelniony ekscerpt mandatu cesarza Maksymiliana II w sprawie wydania zbiegłych chłopów właścicielom 1565 k.15 w: 7506 IV Akta spraw spornych i niespornych, głównie rodzin kolejnych właścicieli miasteczka Nowotaniec w pow. sanockim. Oryginały i kopie. Biblioteka Jagiellońska BJ 7001-8000.
- Franciszek Piekosiński. O dynastycznym szlachty polskiej pochodzeniu. Kraków, 1888, str. 185
- Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego; Rudki
Przypisy edytuj
- ↑ "Parisius* mniema, że dom ten z Francji przyszedł" [w:] Kasper Niesiecki Herbarz polski. Lipsk. 1841.; (Paweł Franciszek Parisius, ks. jezuita, heraldyk, ur. 25 stycznia 1596 w Prusach, wst. 13 sierpnia 1615 w Krakowie, zm. l kwietnia 1667 w Rawie.
- ↑ Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy". Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 391.
- ↑ Feliks Kiryk i Zbigniew Beiersdorf. Dzieje miasta Nowego Sącza. str. 331
- ↑ "Za Wazów, Zygmunta III z synami, Władysławem IV i Janem Kazimierzem do rady używani byli : Tylicki bp. Krak. Sapieha Lew, Jerzy Stano Chorąży Sanocki, X. Jerzy Radziwiłł, ..." Ignacy Karpiński. Krótki rys ustroju dawnéj polski i poglady na przeszłość. 1887. str. 230.
- ↑ Akta zjazdu stężyckiego w roku 1606 (Liber genarationis Stężyce), Warszawa 1893, s. 195.
- ↑ Janusz Byliński, Dwa sejmy z roku 1613, Wrocław 1984, s. 248.
- ↑ Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., s. A.
- ↑ Kasper Niesiecki, Herbarz polski. Lipsk. 1841. t. VIII s. 495, "był 12 razy posłem na sejmy"
- ↑ Janusz Byliński. Sejm z roku 1611. 1970. "Wśród tych posłów znalazł się ruchliwy i inteligentny różnowierca, stolnik sanocki, Jerzy Stano, według Niesieckiego wielokrotny poseł na sejmy." str. 90. [...] "Diariusz parlamentarzysty Jerzego Stano, znajduje się w Bibliotece Jagiellońskiej, stanowi nieocenione źródło do dziejów z 1611, a także do historii parlamentaryzmu polskiego, gdyż dzień po dniu odtwarza drobiazgowa przebieg obrad sejmu ..." str. 8.; "wiemy na podstawie diariuszy i spisu posłów, iż Stano odegrał obok Marcina Broniewskiego ważną rolę jako czynny obrońca protestantyzmu na sejmie (1611)"
- ↑ Wielka ilustrowana encyklopedja powszechna. str. 187
- ↑ Janusz Byliński, Sejm z 1611 roku. W nowym opracowaniu., Wrocław 2016, s. 220.
Linki zewnętrzne edytuj
- [2],