Jerzy Sułocki

polski specjalista w dziedzinie mechaniki konstrukcji budowlanych

Jerzy Sułocki (ur. 11 lutego 1921 w Łodzi, zm. 5 marca 1998, tamże)[1] – polski specjalista w dziedzinie mechaniki konstrukcji budowlanych, profesor Politechniki Łódzkiej.

Jerzy Sułocki
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

11 lutego 1921
Łódź

Data i miejsce śmierci

5 marca 1998
Łódź

Profesor nauk technicznych
Specjalność: konstrukcje budowlane, mechanika konstrukcji budowlanych
Alma Mater

Politechnika Gdańska

Doktorat

1960
Politechnika Gdańska

Habilitacja

1964
Politechnika Łódzka

Dziekan
Wydział

Budownictwa i Architektury PŁ

Okres spraw.

1979–1984

Poprzednik

Tadeusz Przedecki

Następca

Piotr Klemm

Prodziekan ds. nauki
Wydział

Budownictwa i Architektury PŁ

Okres spraw.

1968–1971

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Wojska Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 Krzyż Armii Krajowej

Życiorys edytuj

Brał udział w kampanii wrześniowej, działał w konspiracji w Armii Krajowej w Okręgu Kielecko-Radomskim. Po wyzwoleniu uzyskał dyplom magistra inżyniera budownictwa lądowego o specjalności mostowej na Wydziale Inżynierii Budowlanej Politechniki Gdańskiej. Pracę dydaktyczną podjął już w czasie studiów. Od 1954 pracował na stanowisku zastępcy profesora w Politechnice Szczecińskiej. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1960 na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Gdańskiej, a stopień doktora habilitowanego na Wydziale Mechanicznym Politechniki Łódzkiej w 1964 roku. W Politechnice Łódzkiej rozpoczął pracę w 1966 roku na stanowisku kierownika Katedry Mechaniki Budowli na Wydziale Budownictwa Lądowego.

Jego działalność naukowa dotyczyła mechaniki stosowanej do konstrukcji inżynierskich, a w szczególności statyki i dynamiki układów płaskich i przestrzennych z uwzględnieniem podatnego podłoża. Zajmował się obiektami jak rurociągi, fundamenty pod maszyny, obiekty inżynierskie i budynki. Opublikował 3 monografie, 10 rozpraw inżynierskich, 12 artykułów, 4 skrypty i materiały seminaryjne oraz 22 referaty. Jako inżynier budowlany wykonał 152 projekty i ekspertyzy budowlane.

Pełnił funkcję dziekana Wydziału Budownictwa i Architektury Politechniki Łódzkiej w latach 1979–1984, a prodziekana ds. nauki w latach 1968-1971. Uczestniczył w pracach Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa, Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej oraz Łódzkiego Towarzystwa Naukowego. Przeszedł na emeryturę w 1991 roku.

Pochowany w części ewangelickiej Starego Cmentarza w Łodzi (kw. 35–L2/235)[1].

Odznaczenia edytuj

  • Srebrny Krzyż Zasługi (1954),
  • Złoty Krzyż Zasługi (1971),
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1973),
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1980),
  • Medal Wojska (1948), przez rząd RP na uchodźstwie,
  • Krzyż Kampanii Wrześniowej (1958), przez rząd RP na uchodźstwie,
  • Krzyż Armii Krajowej (1990), przez rząd RP na uchodźstwie[1].

Bibliografia edytuj

  • Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 247.

Linki zewnętrzne edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c Jerzy Teodor Sułocki [online], www.ipsb.nina.gov.pl [dostęp 2022-06-05] (pol.).