Jerzy Wiechecki

polski dyplomata

Jerzy Wiechecki (ur. 10 lutego 1918 w Warszawie[1][2], zm. 24 grudnia 1996[3][2]) – polski dziennikarz i dyplomata, stały przedstawiciel przy UNESCO w Paryżu (1955–1956), ambasador w Tunezji (1967–1969) oraz Zairze (1976–1979).

Jerzy Wiechecki
Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1918
Warszawa

Data śmierci

24 grudnia 1996

Stały Przedstawiciel PRL przy UNESCO w Paryżu
Okres

od 1955
do 1956

Poprzednik

Henryk Birecki

Następca

Mirosław Żuławski

Ambasador PRL w Tunezji
Okres

od 1967
do 1969

Poprzednik

Stefan Wilski

Następca

Edward Wychowaniec

Ambasador PRL w Zairze
Okres

od 1976
do 1979

Poprzednik

Lucjan Wolniewicz

Następca

Mieczysław Dedo

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Brązowy Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Kawaler Orderu Narodowego Zasługi (Francja)
Grób Jerzego Wiecheckiego

Życiorys edytuj

Syn Teodora[4]. Pochodził z rodziny inteligenckiej. Przed 1939 angażował się w lewicowych ruchach studenckich i młodzieżowych. Podczas II wojny światowej był aktywny w podziemnym ruchu komunistycznym[1]. Jako żołnierz Armii Krajowej brał udział w powstaniu warszawskim w stopniu strzelca z cenzusem, używał pseudonimu „Jur”[5][3].

Po wojnie publikował w „Młodej Demokracji”[6]. Był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich[3]. W 1950 uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim tytuł magistra ekonomii[1].

W 1946 rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (MSZ). Pełnił funkcję I sekretarza w ambasadzie w Brukseli oraz radcy w ambasadzie w Paryżu[1], jednocześnie stałego przedstawiciela przy UNESCO (1955–1956)[7]. Po powrocie zastępca dyrektora departamentu w MSZ. Od 14 października 1967[8] do 1969 był ambasadorem w Tunezji. Po powrocie doradca ministra spraw zagraniczny[1]. W latach 1976–1979 pracował na stanowisku ambasadora w Zairze, akredytowanego także w Republice Środkowoafrykańskiej oraz Kongu[1].

Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie[2].

Odznaczenia edytuj

Publikacje książkowe edytuj

  • Jerzy Wiechecki: Tunezja. Warszawa: Centrum Informacji Naukowej, Technicznej i Ekonomicznej, 1973, s. 82. OCLC 838909690.

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Borys Lewytzky, Juliusz Stroynowski, Who's who in the socialist countries: a biographical encyclopedia of 10.000 leading personalities in 16 communist countries, New York München: K.G. Saur Verlag Dokumentation Saur KG, 1978, s. 680, ISBN 978-0-89664-011-5 (ang.).
  2. a b c śp. Jerzy Wiechecki [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2023-06-14].
  3. a b c d e f Gazeta Stołeczna z 6 stycznia 1997, s. 15.
  4. a b Uchwała Rady Państwa z dnia 10 stycznia 1955 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1955 r. nr 42, poz. 415).
  5. Powstańcze Biogramy - Jerzy Wiechecki [online], www.1944.pl [dostęp 2023-06-14].
  6. Wiesław Magiera, Prasa młodzieżowa w Polsce w latach 1944-1948, „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej”, XXVI (3), 1987, s. 99, ISSN 0137-2998 [dostęp 2023-05-28] [zarchiwizowane z adresu 2023-05-28].
  7. Polski Komitet do spraw UNESCO [online], unesco.pl, 2014, s. 82 [dostęp 2022-07-23] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-23].
  8. Jerzy Wiechecki ambasadorem w Tunezji, „Gazeta Białostocka”, 246 (5036), 16 października 1967, s. 2 [dostęp 2023-05-28] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-09].
  9. Uchwała Prezydium Krajowej Rady Narodowej z dnia 19 lipca 1946 r. o odznaczeniach pracowników Ministerstwa Spraw Zagranicznych za gorliwą i wydajną pracę (M.P. z 1947 r. nr 25, poz. 115).