Jezioro Luteckie

jezioro w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Olsztynek

Jezioro Luteckie lub Lutek[1] (niem. Luttkener See[2]) – jezioro w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Olsztynek[3].

Jezioro Luteckie
Lutek
Ilustracja
Położenie
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Region

Równina Olsztynka

Wysokość lustra

153,1 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

38,4 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


1500 m
350 m

Głębokość
• średnia
• maksymalna


4,5 m
10,3 m

Długość linii brzegowej

3700 m

Objętość

1754,3 tys. m³

Hydrologia
Klasa czystości wody

IV (2004)

Położenie na mapie gminy Olsztynek
Mapa konturowa gminy Olsztynek, blisko centrum po lewej na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Luteckie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Luteckie”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Luteckie”
Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego
Mapa konturowa powiatu olsztyńskiego, na dole po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Luteckie”
Ziemia53°31′17″N 20°18′18″E/53,521389 20,305000

Położenie i charakterystyka edytuj

Jezioro leży na Równinie Olsztynka[4], natomiast w regionalizacji przyrodniczo-leśnej – w mezoregionie Puszcz Mazurskich[5], w dorzeczu MarózkaŁynaPregoła. Znajduje się 10 km w kierunku południowym od Olsztynka. Nad jego północnymi brzegami leży wieś Lutek[1].

Ma charakter przepływowy. Zasilane jest dopływem prowadzącym wody z okolic Pawłowa, spływami powierzchniowymi ze zlewni bezpośredniej, a także wodami podziemnymi[6].

Linia brzegowa mało rozwinięta. Brzegi na południu wysokie, gdzieniegdzie strome, na krańcach mają charakter podmokły. Dno wyrównane. W otoczeniu, oprócz zabudowań wsi, znajdują się łąki i pola, a także – w części zachodniej – lasy[1].

Zbiornik wodny według typologii rybackiej jezior zalicza się do sandaczowych[1].

Jezioro leży na terenie obwodu rybackiego jeziora Mielno w zlewni rzeki Łyna – nr 3[7].

Zbiornik wodny o zaawansowanej eutrofii. W 2004 roku jakość jego wód odpowiadała IV klasie czystości, podczas gdy w 1988 roku – III klasie[6].

Morfometria edytuj

Według danych Instytutu Rybactwa Śródlądowego powierzchnia zwierciadła wody jeziora wynosi 38,4 ha. Średnia głębokość zbiornika wodnego to 4,5 m, a maksymalna – 10,3 m. Lustro wody znajduje się na wysokości 153,1 m n.p.m.[1] Objętość jeziora wynosi 1754,3 tys. m³[8]. Maksymalna długość jeziora to 1500 m, a szerokość 350 m. Długość linii brzegowej wynosi 3700 m[1].

Inne dane uzyskano natomiast poprzez planimetrię jeziora na mapach w skali 1:50 000 opracowanych w Państwowym Układzie Współrzędnych 1965, zgodnie z poziomem odniesienia Kronsztadt. Otrzymana w ten sposób powierzchnia zbiornika wodnego to 35,0 ha, a wysokość bezwzględna lustra wody to 153,4 m n.p.m.[8]

Przyroda edytuj

Roślinność przybrzeżna mało bujna, dominuje pałka wąskolistna. Wśród roślinności zanurzonej i pływającej porastającej najbujniej oba krańca jeziora przeważa rogatek[1].

Jezioro leży na terenie Obszaru Chronionego Krajobrazu Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej o łącznej powierzchni 131 278,30 ha[9].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g Jerzy Waluga, Henryk Chmielewski, Jeziora okolic Olsztyna, Olsztyn: Instytut Rybactwa Śródlądowego, 1997 (Przewodniki wędkarskie; 3), ISBN 83-907682-0-8, OCLC 749850817.
  2. Poz. 588. Zarządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 4 kwietnia 1950 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości.. „Monitor Polski. Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 427, 8 maja 1950. 
  3. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 183, ISBN 83-239-9607-5.
  4. Regiony fizycznogeograficzne Polski po zmianach w 2018 r. [online], warmaz.pl, 2018 (pol.).
  5. Roman Zielony, Alina Kliczkowska: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2012. ISBN 978-83-61633-62-4.
  6. a b Helena Gawrońska, Konstanty Lossow, Michał Łopata, Wpływ zlewni na stan troficzny Jeziora Luteckiego, „Inżynieria Ekologiczna”, 13, Katedra Melioracji i Kształtowania Środowiska. Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, 2005, s. 62–63, ISBN 83-915241-4-0.
  7. Rozporządzenie nr 209 Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia: 10 maja 2001 r. w sprawie: ustanowienia obwodów rybackich na wodach płynących województwa warmińsko-mazurskiego. 10 maja 2001. [dostęp 2019-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 lutego 2019)].
  8. a b Adam Choiński, Katalog Jezior Polski, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 388, ISBN 83-232-1732-7, OCLC 169954726.
  9. Sejmik Województwa Warmińsko-Mazurskiego: Uchwała nr XXX/669/17 w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej z dnia 26 września 2017 r.. bip.warmia.mazury.pl, 2017-10-26. [dostęp 2019-10-12].