Joanna Mucha
Joanna Mucha (ur. 12 kwietnia 1976 w Płońsku) – polska działaczka polityczna i ekonomistka, posłanka na Sejm VI, VII, VIII, IX i X kadencji, w latach 2011–2013 minister sportu i turystyki, od 2023 wiceminister edukacji w randze sekretarza stanu.
Joanna Mucha (2023) | |
Data i miejsce urodzenia |
12 kwietnia 1976 |
---|---|
Minister sportu i turystyki | |
Okres |
od 18 listopada 2011 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Życiorys
edytujW 2001 ukończyła studia na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, a w 2006 studia podyplomowe na tej uczelni z zakresu ekonomiki zdrowia. W 2007 na podstawie rozprawy Racjonalizacja publicznej służby zdrowia w Polsce poprzez system dopłat pacjentów do usług medycznych uzyskała na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim stopień doktora nauk ekonomicznych[1]. Od czasu ukończenia studiów pracowała jako nauczycielka akademicka.
Była działaczką Unii Wolności[2]. W 2003 wstąpiła do Platformy Obywatelskiej. Współtworzyła i koordynowała projekt „Akademia Janusza Palikota”. W wyborach parlamentarnych w 2007 uzyskała mandat poselski z listy PO, otrzymując w okręgu lubelskim 21 028 głosów[3].
W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję (z wynikiem 45 568 głosów)[4]. 18 listopada 2011 prezydent Bronisław Komorowski powołał ją na urząd ministra sportu i turystyki w drugim rządzie Donalda Tuska[5]. 27 listopada 2013 została odwołana z tego stanowiska[6].
W 2015 została ponownie wybrana do Sejmu, otrzymując 43 459 głosów[7]. W Sejmie VIII kadencji została członkinią Komisji Finansów Publicznych, pracowała też w Komisji Nadzwyczajnej do spraw deregulacji (2016–2017)[8]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 bezskutecznie ubiegała się z listy Koalicji Europejskiej jako reprezentantka PO o mandat posła do PE w okręgu obejmującym województwo lubelskie[9]. W wyborach w tym samym roku utrzymała natomiast mandat posłanki na Sejm, kandydując z ramienia Koalicji Obywatelskiej i otrzymując 57 577 głosów[10].
W grudniu 2019 ogłosiła swój start na funkcję przewodniczącego Platformy Obywatelskiej w styczniu 2020[11][12][13]. W styczniu 2020 zrezygnowała ze startu, udzielając poparcia Borysowi Budce[14][15]. W styczniu 2021 ogłosiła przejście z PO i KO do ruchu Polska 2050[16].
W wyborach w 2023 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję z ramienia koalicji Trzecia Droga (zdobywając 32 563 głosy)[17]. Po tych wyborach odmówiła następnie objęcia mandatu w Parlamencie Europejskim, który zwolnił Krzysztof Hetman[18]. W grudniu 2023 została powołana na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Edukacji i Nauki[19] (od stycznia 2024 jako sekretarz stanu w wydzielonym Ministerstwie Edukacji Narodowej).
Życie prywatne
edytujJest córką Bernarda i Barbary. Joanna Mucha jest rozwiedziona. Ma dwóch synów: Stanisława i Krzysztofa. W 2017 nakładem W.A.B. ukazała się jej książka Wszystko się stało[20].
Wyniki wyborcze
edytujWybory | Komitet wyborczy | Organ | Okręg | Wynik | |
---|---|---|---|---|---|
2007 | Platforma Obywatelska | Sejm VI kadencji | nr 6 | 21 028 (4,19%) [3] | |
2011 | Sejm VII kadencji | 45 568 (9,90%) [4] | |||
2015 | Sejm VIII kadencji | 43 459 (8,91%) [7] | |||
2019 | Koalicja Europejska | Parlament Europejski IX kadencji | nr 8 | 70 341 (10,37%) [9] | |
2019 | Koalicja Obywatelska | Sejm IX kadencji | nr 6 | 57 577 (10,18%) [10] | |
2023 | Trzecia Droga | Sejm X kadencji | 32 563 (5,02%) [17] |
Przypisy
edytuj- ↑ Dr Joanna Mucha, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-06-02] .
- ↑ Joanna Mucha. wyborcza.pl, 22 grudnia 2010. [dostęp 2015-06-02].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 2021-03-17].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-06-02].
- ↑ Prezydent powołał rząd Donalda Tuska. prezydent.pl, 18 listopada 2011. [dostęp 2015-06-02].
- ↑ M.P. z 2013 r. poz. 1004.
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
- ↑ Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2018-07-30].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-27].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
- ↑ Sebastian Białach: „Kierownictwo mojej partii doszło do ściany”. Joanna Mucha przedstawia pomysł na nową Platformę Obywatelską. onet.pl, 16 grudnia 2019. [dostęp 2019-12-16].
- ↑ Małgorzata Domagała: Ministra Joanna Mucha przetrwała „atak rozwścieczonych samców”. Teraz rzuca rękawicę Grzegorzowi Schetynie. wyborcza.pl, 14 grudnia 2019. [dostęp 2019-12-16].
- ↑ Nieoczekiwana deklaracja Muchy. dorzeczy.pl, 15 grudnia 2019. [dostęp 2019-12-16].
- ↑ Maciej Nycz: Joanna Mucha rezygnuje z kandydowania na szefa PO. rmf24.pl, 22 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-23].
- ↑ Mikołaj Pietraszewski: Joanna Mucha rezygnuje z kandydowania na szefową PO. Poparła Borysa Budkę. radiozet.pl, 22 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-23].
- ↑ Michał Wróblewski: Potwierdza się news WP: Joanna Mucha przechodzi z PO do ruchu Polska 2050 Szymona Hołowni. wp.pl, 20 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-20].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-20].
- ↑ Włodzimierz Karpiński złożył do prokuratury wniosek o uchylenie aresztu. onet.pl, 9 listopada 2023. [dostęp 2023-11-09].
- ↑ Katarzyna Lubnauer i Joanna Mucha sekretarzami stanu w Ministerstwie Edukacji. gov.pl, 14 grudnia 2023. [dostęp 2023-12-14].
- ↑ Juliusz Kurkiewicz: „Wszystko się stało” Joanny Muchy. Posłanka nie wie, po co pisze, my nie wiemy, po co to czytać. wyborcza.pl, 29 kwietnia 2017. [dostęp 2018-07-31].
Bibliografia
edytuj- Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2021-01-20].
- Dr Joanna Mucha, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-06-02] .