Julian Łubieński

polski hrabia, inżynier-chemik, profesor technologii, architekt

Julian Łubieński herbu Pomian (ur. 13 lutego 1827 w Guzowie, zm. 23 maja 1873 w Warszawie) – polski hrabia, inżynier-chemik, profesor technologii na Uniwersytecie Warszawskim, architekt[1].

Julian Łubieński
Ilustracja
drzeworyt Jana Styfiego (1873)
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1827
Guzów

Data i miejsce śmierci

23 maja 1873
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

inżynier chemik

Alma Mater

École centrale Paris

Rodzice

Henryk Łubieński

Syn Henryka i Ireny z Potockich, brat Edwarda i Konstantego Ireneusza. W 1850 ożenił się z Antoniną z Łubieńskich i miał z nią córkę Marię.

Kształcił się w Paryżu w École centrale Paris do 1849 roku. Po przyjeździe do Polski wykonał prace przy odnowie katedry i seminarium w Sejnach w 1864 roku. Wybudował także cukrownie w Śreniawie i Pudliszkach. Po ojcu odziedziczył wieś Częstocice.

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 28-4-15)[2].

Przypisy

edytuj
  1. Saga rodu Łubieńskich. ostrowiecka.pl, 2017-12-23. [dostęp 2024-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-02-02)].
  2. Cmentarz Stare Powązki: Julian Łubieński, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-05-28].

Bibliografia

edytuj