Jurij Kaszkarow

biathlonista radziecki

Jurij Fiodorowicz Kaszkarow (ros. Юрий Фёдорович Кашкаров; ur. 4 grudnia 1963 w Chanty-Mansyjsku) – rosyjski biathlonista reprezentujący ZSRR i Białoruś, mistrz olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Jurij Kaszkarow
Юрий Кашкаров
Data i miejsce urodzenia

4 grudnia 1963
Chanty-Mansyjsk

Klub

Dynamo Jekaterynburg

Wzrost

185 cm

Debiut w PŚ

23.02 1983, Anterselva (7. miejsce – b.indywidualny)

Pierwsze punkty w PŚ

23.02 1983, Anterselva (7. miejsce – b.indywidualny)

Pierwsze podium w PŚ

1.03 1984, Oberhof
(1. miejsce – b.indywidualny)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Sarajewo 1984 biathlon
(sztafeta)
Mistrzostwa świata
złoto Anterselva 1983 sztafeta
złoto Ruhpolding 1985 b.indywidualny
złoto Ruhpolding 1985 sztafeta
złoto Oslo 1986 sztafeta
złoto Feistritz 1989 b.drużynowy
srebro Lake Placid 1987 sztafeta
srebro Feistritz 1989 sztafeta
srebro Lahti 1991 sztafeta
brąz Feistritz 1989 sprint
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Mińsk 1982 b.indywidualny
złoto Anterselva 1983 sprint
srebro Mińsk 1982 sztafeta
brąz Mińsk 1982 sprint
Puchar Świata
2. miejsce
1984/1985
Puchar Świata (sprint)
Mała Kryształowa Kula
1989/1990
Odznaczenia
Order „Znak Honoru” Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Kariera

edytuj

Pierwsze sukcesy w karierze osiągnął w 1982 roku, zdobywając trzy medale podczas mistrzostw świata juniorów w Mińsku. Zwyciężył tam w biegu indywidualnym, był trzeci w sprincie i drugi w sztafecie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Anterselvie był najlepszy w sprincie.

W 1983 roku wziął też udział w mistrzostwach świata w Anterselvie, gdzie razem z Siergiejem Bułyginem, Algimantasem Šalną i Piotrem Miłoradowem zwyciężył w sztafecie. Zajął tam też siódme miejsce w biegu indywidualnym. Złoto w sztafecie zdobył również razem z Šalną, Bułyginem i Andriejem Zienkowem podczas mistrzostw świata w Ruhpolding w 1985 roku oraz podczas mistrzostw świata w Oslo rok później, gdzie sztafeta ZSRR wystąpiła w składzie: Dmitrij Wasiljew, Jurij Kaszkarow, Walerij Miedwiedcew i Siergiej Bułygin. W Ruhpolding zdobył ponadto złoty medal w biegu indywidualnym, wyprzedzając Franka-Petera Roetscha z NRD i Tapio Piipponena z Finlandii.

Podczas mistrzostw świata w Lake Placid w 1987 roku w startach indywidualnych plasował się w czołowej dziesiątce, jednak nie stanął na podium. W biegu indywidualnym był piąty, a w sprincie zajął szóste miejsce. Ponadto w sztafecie razem z Wasiljewem, Miedwiedcewem i Aleksandrem Popowem zdobył srebrny medal. Kolejne trzy medale wywalczył na mistrzostwach świata w Feistritz w 1989 roku. Najpierw reprezentacja ZSRR w składzie: Jurij Kaszkarow, Siergiej Czepikow, Aleksandr Popow i Siergiej Bułygin zwyciężyła w biegu drużynowym. Następnie był trzeci w sprincie, przegrywając jedynie z Frankiem Luckiem z NRD i Eirikiem Kvalfossem z Norwegii. Ponadto wraz z kolegami z reprezentacji był też drugi w sztafecie.

Ostatni medal w zawodach tego cyklu wywalczył w 1991 roku, kiedy na mistrzostwach świata w Lahti wspólnie z Popowem, Czepikowem i Siergiejem Tarasowem zajął po raz kolejny drugie miejsce w sztafecie. Był też między innymi czwarty w biegu drużynowym i indywidualnym podczas mistrzostw świata w Oslo/Mińsku w 1990 roku. W zawodach indywidualnych walkę o podium przegrał z kolejnym rodakiem, Anatolijem Żdanowiczem.

W 1984 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie, zajmując 35. miejsce w biegu indywidualnym oraz dziesiąte w sprincie. Razem z Wasiljewem, Šalną i Bułyginem zdobył złoty medal w sztafecie. Brał również udział w igrzyskach w Calgary cztery lata później, gdzie zajął 18. miejsce w sprincie, a w biegu indywidualnym był piąty.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 23 lutego 1983 roku w Anterselvie, zajmując siódme miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze punkty. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 1 marca 1983 roku w Oberhofie, odnosząc zwycięstwo w tej samej konkurencji. W kolejnych startach jeszcze dziesięć razy plasował się w czołowej trójce, odnosząc sześć zwycięstw: 14 lutego 1985 roku w Ruhpolding ponownie triumfował w biegu indywidualnym, a 12 stycznia 1985 roku w Mińsku, 21 lutego 1987 roku w Canmore, 19 stycznia 1990 roku w Anterselvie, 27 stycznia 1990 roku w Ruhpolding i 3 lutego 1990 roku w Walchsee był najlepszy w sprintach. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1984/1985, kiedy zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej. Rozdzielił wtedy Franka-Petera Roetscha i Petera Angerera z RFN. Ponadto w sezonie 1989/1990 zwyciężył w klasyfikacji sprintu.

Był mistrzem ZSRR w biegu indywidualnym i sztafecie (1986) oraz w sprincie i patrolu wojskowym (1987).

W 1984 roku został odznaczony Orderem „Znak Honoru” oraz otrzymał tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR[1].

Po zakończeniu kariery pracował jako trener. Prowadził między innymi męską reprezentację Rosji w latach 1998-2000 oraz Austrii w latach 2000-2004.

Osiągnięcia

edytuj
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1984 Sarajewo 35. 10. nd. nd. 1. nd.
1988 Calgary 5. 18. nd. nd. nd.
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1983 Anterselva 7. nd. nd. 1. nd.
1985 Ruhpolding 1. 12. nd. nd. 1. nd.
1986 Oslo 6. 28. nd. nd. 1. nd.
1987 Lake Placid 5. 6. nd. nd. 2. nd.
1989 Feistritz 3. nd. nd. 2. nd.
1990 Oslo/Mińsk 4. 11. nd. nd. 5. nd.
1991 Lahti 12. nd. nd. 2. nd.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
1982/1983 25.
1983/1984 12.
1984/1985 2.
1985/1986 10.
1986/1987 14.
1987/1988 47.
1988/1989 14.
1989/1990 6.
1990/1991 30.
1992/1993 70.

Miejsca na podium chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 1 marca 1984   Oberhof Bieg indywidualny na 20 km 1. 1+0+0+0 1:05:26,5
2. 10 stycznia 1985   Mińsk Bieg indywidualny na 20 km 2. 2 1:05:04,0 +1:04,0 Andriej Zienkow
3. 12 stycznia 1985   Mińsk Sprint na 10 km 1. 2 32:17,2
4. 14 lutego 1985   Ruhpolding Bieg indywidualny na 20 km 1. 0+0+0+0 57:30,3
5. 3 marca 1985   Lahti Sprint na 10 km 2. 0+1 34:32,2 +1:31,2 Frank-Peter Roetsch
6. 21 lutego 1987   Canmore Sprint na 10 km 1. 0+0 26:27,7
7. 11 lutego 1989   Feistritz Sprint na 10 km 3. 0+1 28:08,7 +24,0 Frank Luck
8. 4 marca 1989   Hämeenlinna Sprint na 10 km 2. 0+0 33:22,7 +5,7 Eirik Kvalfoss
9. 19 stycznia 1990   Anterselva Sprint na 10 km 1. 0+0 28:50,6
10. 27 stycznia 1990   Ruhpolding Sprint na 10 km 1. 0+1 27:28,3
11. 3 lutego 1990   Walchsee Sprint na 10 km 1. 0+0 26:59,1

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj