Justimonti
Justimonti – polski herb szlachecki z nobilitacji.
Na tarczy dzielonej w pas w polu górnym, czerwonym, głowa ośla na wprost, popielata; w polu dolnym, błękitnym, sześć pagórków zielonych, na nich krzyż, pod nimi ciołek czerwony.
Klejnot: pół kozła wspiętego.
Labry z prawej czerwone, podbite popielatym, z lewej zielone, podbite błękitem.
Najwcześniejsze wzmianki
edytujNadany 15 kwietnia 1589 Wawrzyńcowi Justimontiemu z Bolonii. Herb powstał przez adopcję do Półkozica. Adopcja, dokonana przez Mikołaja Wolskiego, była nagrodą za udział w obronie Krakowa przed arcyksięciem Maksymilianem[1].
Justimonti.
Bibliografia
edytuj- Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 105. ISBN 83-7181-217-5.
Przypisy
edytuj- ↑ Anna Wajs: Materiały genealogiczne, nobilitacje, indygenaty w zbiorach Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie. Warszawa: DiG, 2001, s. 60. ISBN 83-7181-173-X.