Justin Francis Rigali

kardynał amerykański

Justin Francis Rigali (ur. 19 kwietnia 1935 w Los Angeles) – amerykański duchowny katolicki, dyplomata watykański, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, emerytowany arcybiskup Filadelfii, kardynał.

Justin Francis Rigali
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego Verbum caro factum est
Słowo stało się ciałem
Kraj działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 1935
Los Angeles

Arcybiskup Filadelfii
Okres sprawowania

2003–2011

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

25 kwietnia 1961

Nominacja biskupia

8 czerwca 1985

Sakra biskupia

14 września 1985

Kreacja kardynalska

21 października 2003
Jan Paweł II

Kościół tytularny

S. Prisca

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

14 września 1985

Miejscowość

Albano Laziale

Miejsce

Katedra św. Pankracego

Konsekrator

Jan Paweł II

Współkonsekratorzy

Eduardo Martínez Somalo
Achille Silvestrini

Życiorys

edytuj

Pochodzi z wielodzietnej, religijnej rodziny; z sześciorga rodzeństwa jeden z braci został jezuitą, a siostra zakonnicą. Studiował filozofię i teologię w seminarium w Los Angeles, San Fernando i Camarillo, przyjął święcenia kapłańskie z rąk kardynała Jamesa McIntyre w Los Angeles 25 kwietnia 1961. Wkrótce wyjechał na dalsze studia do Rzymu; obronił doktorat z prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim (1964), otrzymał także dyplom watykańskiej szkoły dyplomatycznej (Papieskiej Akademii Kościelnej, 1966). Latem 1964 na krótko powrócił do Los Angeles, gdzie pracował jako duszpasterz w parafii św. Magdaleny w Pomonie. W listopadzie 1964 podjął pracę w sekcji anglojęzycznej watykańskiego Sekretariatu Stanu.

Pełnił m.in. funkcję sekretarza nuncjatury na Madagaskarze oraz w delegaturach apostolskich na Reunionie i Mauritiusie. W lutym 1970 został szefem sekcji anglojęzycznej Sekretariatu Stanu. Jako tłumacz języka angielskiego towarzyszył kolejnym papieżom Pawłowi VI i Janowi Pawłowi II w ich podróżach zagranicznych. Niezależnie od tych funkcji przez wiele lat był kapelanem sióstr karmelitanek w klasztorze św. Józefa w Rzymie; nosi tytuły kapelana Jego Świątobliwości (1967) i prałata honorowego (1980).

W czerwcu 1985 został mianowany arcybiskupem tytularnym Volsinium, jednocześnie rektorem Papieskiej Akademii Kościelnej; sakry biskupiej udzielił mu Jan Paweł II 14 września 1985 w Albano Laziale. W grudniu 1989 został powołany na sekretarza Kongregacji ds. Biskupów, a w styczniu 1990 na sekretarza Kolegium Kardynalskiego. Prowadził również działalność duszpasterską w rzymskich parafiach i seminariach. W styczniu 1994 został mianowany arcybiskupem metropolitą St. Louis, a w lipcu 2003 – arcybiskupem metropolitą Filadelfii[1]. Uczestniczył w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, w tym poświęconej Kościołowi w Ameryce jesienią 1997.

21 października 2003 papież Jan Paweł II kreował go kardynałem prezbiterem, z tytułem S. Prisca[2].

19 lipca 2011 przeszedł na emeryturę, a jego następcą został Charles Chaput[3].

Uczestnik konklawe 2005 i konklawe 2013 roku. 19 kwietnia 2015 w związku z ukończeniem 80 lat utracił prawo do czynnego udziału w przyszłych konklawe.

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj