Károly Markó
Károly Markó (ur. 23 listopada 1793 w Lőcse, obecnie w Słowacji[1], zm. 19 listopada 1860 Villa di Lappeggi koło Florencji we Włoszech) – węgierski malarz pejzażysta.
Autoportret Károlya Markó | |
Data i miejsce urodzenia |
23 listopada 1793 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
19 listopada 1860 |
Narodowość | |
Alma Mater |
Akademia Sztuk Pięknych w Wiedniu |
Dziedzina sztuki |
malarstwo |
Początkowo uczył się inżynierii w Koloszwarze i Peszcie. Dopiero w latach 1822 – 1824 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu. Malował początkowo portrety, później całkowicie pochłonęły go węgierskie pejzaże, poruszał również tematykę biblijną i mitologiczną.
Wyjechał do Włoch w 1832 i spędził tam resztę życia. Pracował w Rzymie, Pizie i Florencji. W latach 1840–1847 był profesorem w Accademia di Belle Arti (Florencja), był również członkiem Komitetu Węgierskiej Akademii Nauk. Osiągnął znaczny sukces artystyczny i finansowy, jego obrazy były chętnie kupowane przez włoską i austriacką arystokrację.
Galeria
edytuj-
Wyszehrad (1826-30)
-
Węgierski krajobraz z żurawiem (1853)
-
Tęcza na puszcie (1853)
-
Włoski pejzaż z tęczą (1838)
-
Krajobraz z okolic Tivoli (1846)
-
Włoski pejzaż o zachodzie słońca (1851)
-
Idealny pejzaż, (Ideale Landschaft), 1837
Przypisy
edytuj- ↑ A kétszer született festő és gyermekei. Nemzeti Örökség Intézete. [dostęp 2018-11-23]. (węg.).