Kakus
Kakus – w mitologii rzymskiej syn Wulkana, trzygłowy olbrzym ziejący ogniem, mieszkający w grocie pod Awentynem i nękający okolicę. Ukradł bydło Geriona śpiącemu Herkulesowi i ukrył je w swej pieczarze. By zmylić trop, ciągnął zwierzęta za ogony. Krowy jednak rykiem naprowadziły herosa do siedziby Kakusa[a]. Herkules zabił maczugą olbrzyma, odzyskując tym samym skradzione bydło[1]. Po zabiciu Kakusa w podzięce za uwolnienie swego kraju od prześladowcy król Ewander zaprowadził kult Herkulesa, na cześć którego wzniesiono ołtarz Ara Maxima[2].
| ||
 Herkules zabijający Kakusa (rycina Sebalda Behama) | ||
| Występowanie | mitologia rzymska | |
| Rodzina | ||
| Ojciec | Wulkan | |
| Rodzeństwo | Kaka | |
UwagiEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Joël Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 1996, s. 160. ISBN 83-7132-266-6.
- ↑ Aleksander Krawczuk: Mitologia starożytnej Italii. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1984, s. 92. ISBN 83-221-0119-8.