Kamienica przy ul. 3 Maja 7 w Sanoku

Kamienica przy ul. 3 Maja 7 w Sanoku – budynek położony w Sanoku.

Kamienica przy ul. 3 Maja 7 w Sanoku
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Sanok

Adres

ul. 3 Maja 7
(Śródmieście)

Typ budynku

kamienica

Kondygnacje

2

Ukończenie budowy

XVIII wiek

Ważniejsze przebudowy

pocz. XX wieku

Kolejni właściciele

Jan Hydzik

Położenie na mapie Sanoka
Mapa konturowa Sanoka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. 3 Maja 7 w Sanoku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. 3 Maja 7 w Sanoku”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. 3 Maja 7 w Sanoku”
Położenie na mapie powiatu sanockiego
Mapa konturowa powiatu sanockiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. 3 Maja 7 w Sanoku”
Ziemia49°33′37,15″N 22°12′20,30″E/49,560319 22,205639

Pierwotnie budynek pochodzi z XVIII wieku. Pochodzący z Sanoka Jan Hydzik, syn Pawła, absolwent farmacji na Uniwersytecie Lwowskim, otrzymał w 1897 koncesję na prowadzenie drogerii w Sanoku (w tym czasie istniały w mieście już dwie apteki, co uniemożliwiło Hydzikowi założenie kolejnej). Początkowo prowadził sklep na końcu ulicy 3 Maja. Na przełomie 1909/1910 nabył od właściciela Zilbermana dom drewniany przy ul. 3 Maja 7, przebudował go w kamienicę, w której na parterze założył swój sklep, a na piętrze powstały mieszkania. Tym samym został utworzony sklep pod nazwą pod szyldem „Mgr. Jan Hydzik. Droguerya i perfumerya – wina i wody mineralne”. Sklep Jana Hydzika działał w okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej przed 1914[1][2]. Jan Hydzik był także wydawcą pocztówek[3]. Po śmierci Jana Hydzika (1931[4]) sklep przejęły jego żona Maria i córka Helena Czyż. W latach 30. XX wieku sklep nadal działał pod nazwą „Mgr Jan Hydzik”[5]. W latach 30. w budynku działało także biuro ogłoszeń, które prowadziła Maria Hydzik[6][7]. Przed 1939 budynek także mieścił się pod numerem 7[8][9][10].

Fasada parteru (sklepu) oraz wyposażenie wnętrza sklepu, wykonane z drewna, zachowały się do obecnych czasów.

W 1972 obiekt pod ówczesnym adresem 22 Lipca 7 został włączony do uaktualnionego wówczas spisu rejestru zabytków Sanoka[11]. Wynikiem działań Komisji Opieki nad Zabytkami, powstałej przy oddziale PTTK w Sanoku, w 1978 umieszczono na fasadzie budynku tablicę informującą o zabytkowym charakterze obiektu[12].

W budynku otwarto punkt handlowy pod nazwą „"1001 Drobiazgów" Romuald Czyż”, który prowadzi Romuald Czyż, syn Heleny[13].

Przypisy

edytuj
  1. Alojzy Zielecki, Dochody miejskie i gospodarka finansowa, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 417.
  2. Wojciech Sołtys, Budownictwo, przemysł, rzemiosło, handel, Pomiędzy wojnami światowymi 1918-1939, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 536.
  3. Borys Łapiszczak: Sanok w Królestwie Galicji i Lodomerii na dawnej pocztówce i fotografii. Cz. VIII. Sanok: Poligrafia, 2005, s. 123. ISBN 83-918650-2-9.
  4. Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 360 (poz. 26).
  5. Wykaz firm handlowych, przemysłowych, rzemieślniczych i wolnych zawodów miasta Sanoka, Zagórza, Rymanowa, Mrzygłoda, Bukowska 1937/8. Informator Chrześcijański. Sanok: Krakowska Kongregacja Kupiecka. Oddział Sanok, 1938, s. 6, 31.
  6. Wykaz firm handlowych, przemysłowych, rzemieślniczych i wolnych zawodów miasta Sanoka, Zagórza, Rymanowa, Mrzygłoda, Bukowska 1937/8. Informator Chrześcijański. Sanok: Krakowska Kongregacja Kupiecka. Oddział Sanok, 1938, s. 17.
  7. Alojzy Zielecki, Dochody miejskie i gospodarka finansowa, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 418.
  8. Spis Abonentów sieci telefonicznych Państwowych i Koncesjonowanych w Polsce (z wyjątkiem m. st. Warszawy) na 1938 r.. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo „Polska Poczta, Telegraf i Telefon”, 1938, s. 622.
  9. Książka telefoniczna. 1939. s. 706. [dostęp 2015-05-26].
  10. Edmund Słuszkiewicz: Przewodnik po Sanoku i Ziemi Sanockiej. Sanok: Polskie Towarzystwo Tatrzańskie, 1938, s. 148.
  11. Artur Bata. Działalność Powiatowego Konserwatora Zabytków w Sanoku w 1972 r.. „Materiały Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku”. 17-18, s. 92, 1973. Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku. 
  12. Krzysztof Prajzner. Pamiątkowa tablica znów na fasadzie budynku. „Tygodnik Sanocki”. Nr 12 (1315), s. 4, 24 marca 2017. 
  13. "1001 Drobiazgów" Romuald Czyż. firma.egospodarka.pl. [dostęp 2015-08-20].

Bibliografia

edytuj