Kamieniołom skał wapniowo-krzemianowych na wzgórzu Rokitki

Kamieniołom skał wapniowo-krzemianowych na wzgórzu Rokitki – nieczynny kamieniołom skał metamorficznych (wieku proterozoicznego zwanych skałami wapniowo-krzemianowymi znajdujący się na wzgórzu Rokitki 1,3 km na północny zachód od wsi Samborowiczki, przy żółtym szlaku.

Kamieniołom Rokitki
Państwo

 Polska

Pasmo

Przedgórze Sudeckie
Wzgórza Strzelińskie

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, u góry po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Kamieniołom Rokitki”
Ziemia50°42′53,806″N 17°07′45,746″E/50,714946 17,129374
Kamieniołom skał wapniowo-krzemianowych na wzgórzu Rokitki - widok na wyrobisko skalne
Kamieniołom na Wzgórzu Rokitki
Kamieniołom na Wzgórzu Rokitki - ściana północna

Położenie

edytuj


Nieczynny już kamieniołom znajduje się na obszarze Wzgórz Niemczańsko-Strzelińskich, czyli mezoregionu który wchodzi w skład Przedgórza Sudeckiego. Długość pakietu skalnego w tym kamieniołomie wynosi 30 m, natomiast wysokość to jedynie 2-3 m.

Geneza

edytuj


Skały budujące wzgórze Rokitki to skały metamorficzne; zaznacza się wpływ termiczny granitów i tonalitów Gromnika. Metamorfizm kontaktowy jest nałożony na metamorfizm regionalny.

Litologia

edytuj


Skały wapniowo-krzemianowe można obserwować na ścianie północnej i wschodniej kamieniołomu. Skały wapniowo-krzemianowe z Rokitek mają biało-zielonawą barwę, na którą nakładają się smugi barwy beżowej z pomarańczowym odcieniem i brunatne plamki o średnicy 0,5 cm. Skała wapniowo-krzemianowa z Rokitek jest zbudowana z piroksenu (diopsyd), który nadaje jej zielonawe zabarwienie, wollastonitu, plagioklazu, kwarcu i kalcytu. Udział granatu (hessonit) waha się od 0 do 23,6%. Smugi barwy beżowej oznaczają, że skała jest wzbogacona w wezuwian, a brunatne plamki odpowiadają większym kryształom tego minerału, które mogą osiągać kilka cm. ([1]. Skały wapniowo-krzemianowe ze wzgórza Rokitki powstały z osadów wapiennych oraz margli, wzbogaconych w pewnych poziomach w Ca, Al, Mg, Fe i krzemionkę, które zostały zmetamorfizowane w warunkach metamorfizmu regionalnego. W warunkach metamorfizmu kontaktowego wykrystalizował wezuwian i granat[2]. Łączna grubość skał wapniowo-krzemianowych wynosi 142 m, a najgrubszy pakiet ma 137 m ([3].

Historia badań naukowych

edytuj


Skały wapniowo-krzemianowe z Rokitek zostały szczegółowo zbadane przez Borkowską[4]. Podała ona dokładny opis petrograficzny skał. Zanalizowała również ich skład chemiczny. Problematyką skałek z Rokitek zainteresowała się również Wojnar[5]. Jej praca dotyczy głównie rodzaju materiału pierwotnie występującego oraz warunków metamorfizmu, jaki działał na skały.

Walory edukacyjne

edytuj


Kamieniołom na Wzgórzu Rokitki jest bardzo ciekawym obiektem o walorach edukacyjnych. Wzgórze to zbudowane jest bowiem z rzadkich skał wapniowo-krzemianowych. Odnaleźć można także kryształy wezuwianu – który jest rzadkim minerałem.

Przypisy

edytuj
  1. (Borkowska 1961)
  2. (Wojnar 1995)
  3. Oberc-Dziedzic 1988, 1991, 1995)
  4. Borkowska (1961)
  5. Wojnar (1995)

Bibliografia

edytuj
  • Borkowska, M., 1961. Notes of the lime silicate rocks from Samborowiczki in the Strzelin Granite Massif (Lower Silesia). Bulletin de L'Academie Polonaise des Sciences. Série des sciences géologiques et géographiques 9/1, 23–28.
  • Oberc-Dziedzic T., Madej S. Opis geostanowiska Kamieniołom skał wapniowo-krzemianowych na wzgórzu Rokitk
  • Oberc-Dziedzic, T., 1988. Serie metamorficzne Wzgórz Strzelińskich i historia ich przeobrażeń. Budowa i surowce skalne krystaliniku strzelińskiego. Materiały do sesji naukowej 14.X-15.X 1988. Wrocław, 1988, 6–21.
  • Oberc-Dziedzic, T., 1991. Pozycja geologiczna granitoidów strzelińskich. Acta Universitatis Wratislaviensis, 1375, Prace Geologiczno-Mineralogiczne 29, 295– 324.
  • Oberc-Dziedzic, T., 1995a. Problematyka badań serii metamorficznych Wzgórz Strzelińskich w świetle analizy materiału wiertniczego. Acta Unversitatis Wratislaviensis, 1739, Prace Geologiczno-Mineralogiczne 50, 77–103.
  • Oberc-Dziedzic, T., Kryza, R., Klimas, K., Fanning, M.C., Madej, S., 2005. Gneiss protolith ages and tectonic boundaries in the NE part of the Bohemian Massif (Fore-Sudetic Block, SW Poland). Geological Quarterly 49, 363–378.
  • Wojnar, B., 1995. Analiza teksturalna i petrologia skał metamorficznych południowej części masywu strzelińskiego. Acta Universitatis Wratislaviensis, 1633, Prace Geologiczno-Mineralogiczne 46, 7–74.