Kanonierki torpedowe typu Bombe

typ francuskich kanonierek torpedowych

Kanonierki torpedowe typu Bombefrancuskie kanonierki torpedowe z lat 80. XIX wieku. W latach 1883–1890 w stoczniach Société Nouvelle des Forges et Chantiers de la Méditerranée w La Seyne-sur-Mer i Claparède w Le Petit-Quevilly zbudowano osiem okrętów tego typu. Jednostki weszły w skład Marine nationale w latach 1887–1890, a z listy floty skreślono je w latach 1905–1914 i następnie złomowano.

Kanonierki torpedowe typu Bombe
Ilustracja
Kraj budowy

 Francja

Użytkownicy

 Marine nationale

Stocznia

Société Nouvelle des Forges et Chantiers de la Méditerranée, La Seyne-sur-Mer
Claparède, Le Petit-Quevilly

Wejście do służby

1887-1890

Wycofanie

1905-1914

Zbudowane okręty

8

Dane taktyczno-techniczne[1][2]
Wyporność

normalna: 369–430 ton

Długość

59,2 m między pionami

Szerokość

5,97 m

Zanurzenie

3,17 m

Napęd

2 maszyny parowe
4 kotły lokomotywowe
moc 1800 KM
2 śruby

Prędkość

18–19 węzłów

Załoga

70

Uzbrojenie

2 działa kal. 47 mm L/40 (2 x I)
5 rewolwerowych działek kal. 37 mm L/20 (5 x V)
2 wt kal. 350 mm (2 x I)

Opancerzenie

nadbudówka 13 mm

Projekt i budowa edytuj

Kanonierki torpedowe typu Bombe zaprojektowano jako niewielkie, jednokominowe jednostki o trzech masztach (początkowo z ożaglowaniem), z taranowymi dziobami, wystającymi rufaami i pochylonymi dośrodkowo burtami[1][2]. Kadłuby jednostek wykonano ze stali[3].

Spośród ośmiu okrętów typu Bombe sześć powstało w stoczni Société Nouvelle des Forges et Chantiers de la Méditerranée (FCM), zaś dwa w stoczni Claparède[1][2]. Stępki okrętów położono w latach 1883–1884, a zwodowane zostały w latach 1885–1886[2][4].

Okręt Stocznia Początek budowy Wodowanie Wejście do służby Los
Bombe FCM listopad 1883 16 kwietnia 1885 październik 1887 wycofany 1911, złomowany
Couleuvrine 1883 30 czerwca 1885 1887 wycofany 1911, złomowany
Dague czerwiec 1884 czerwiec 1885 1888 wycofany 1905, złomowany
Dragonne październik 1884 28 sierpnia 1885 1888 wycofany 1910, złomowany
Flèche październik 1884 8 listopada 1885 1888 wycofany 1912, złomowany
Lance grudzień 1884 20 kwietnia 1886 1890 wycofany 1914, złomowany
Sainte-Barbe Claparède 1884 10 października 1885 1890 wycofany 1911, złomowany
Salve 1884 6 lutego 1886 1890 wycofany 1906, złomowany

Dane taktyczno–techniczne edytuj

Okręty były kanonierkami torpedowymi o długości między pionami 59,2 metra, szerokości całkowitej 5,97 metra i maksymalnym zanurzeniu 3,17 metra[1][2]. Wyporność normalna wynosiła od 369 do 430 ton[1][2]. Okręty napędzane były przez dwie pionowe maszyny parowe o łącznej mocy 1800 KM, do których parę dostarczały cztery kotły lokomotywowe[1][2]. Maksymalna prędkość napędzanych dwiema śrubami jednostek wynosiła 18–19 węzłów[1][2]. Okręty zabierały maksymalnie 108 ton węgla[1][2].

Uzbrojenie artyleryjskie jednostek składało się początkowo z dwóch pojedynczych dział Hotchkiss M1885 L/40 kalibru 47 mm, umieszczonych na dziobie i rufie oraz pięciu rewolwerowych działek kal. 37 mm L/20 M1885[1][2]. Okręty wyposażone były w dwie pojedyncze nadwodne wyrzutnie torped kal. 350 mm[1][2].

Opancerzenie obejmowało jedynie nadbudówki, które miały stalowe ściany o grubości 13 mm[1][2].

Załoga pojedynczego okrętu składała się z 70 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2][a].

Służba edytuj

Wszystkie okręty typu Bombe („Bombe”, „Couleuvrine”, „Dague”, „Dragonne”, „Flèche”, „Lance”, „Sainte-Barbe” i „Salve”) weszły do służby w Marine nationale między 1887 a 1890 rokiem[1][2]. W latach 90. XIX wieku na większości jednostek wymieniono sprawiające problemy kotły lokomotywowe (oprócz „Couleuvrine” i „Dragonne”)[1][2]. Dokonano też modernizacji uzbrojenia, montując na sponsonach w miejscu dwóch rewolwerowych działek kal. 37 mm dwa działa kal. 47 mm[1]. Jednostki zostały wycofane ze służby w latach 1905–1914, a następnie złomowane[1][4].

Uwagi edytuj

  1. Jane 1900 ↓, s. 127 i Jane 1970 ↓, s. 131 podają, że załoga liczyła 63 osoby.

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p Chesneau i Kolesnik 1979 ↓, s. 324.
  2. a b c d e f g h i j k l m n o Gogin 2021 ↓.
  3. Brassey 1894 ↓, s. 289-293.
  4. a b Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 194.

Bibliografia edytuj

  • The Naval Annual, 1894. T.A. Brassey (red.). Portsmouth: J. Griffin and Co., 1894. (ang.).
  • Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Ivan Gogin: BOMBE torpedo gunboats (1887 - 1890). Navypedia. [dostęp 2021-02-20]. (ang.).
  • Fred T. Jane (red.): Jane’s Fighting Ships 1900. London: Sampson Low, Marston & Co., 1900. (ang.).
  • Fred T. Jane (red.): Jane’s Fighting Ships 1905/6. New York: ARCO Publishing Company, 1970. (ang.).