Karl Bühler (dyplomata)
Karl Jakowlewicz Bühler, ros. Карл Яковлевич Бюлер (ur. 26 czerwca 1749 w Stuttgarcie, zm. 22 lipca 1811 w Petersburgu[1]) – dyplomata Imperium Rosyjskiego, poseł pełnomocny przy konfederacji targowickiej, członek Kolegium Spraw Zagranicznych, senator rosyjski od 1810, tajny radca, kawaler maltański, baron.
Data i miejsce urodzenia |
26 czerwca 1749 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
22 lipca 1811 |
tajny radca | |
Odznaczenia | |
Urodził się w Stuttgarcie, ukończył studia na uniwersytetach w Tybindze i Getyndze. W 1773 był tłumaczem w misji rosyjskiej w Hamburgu. W 1781 został radcą w poselstwie we Frankfurcie nad Menem. Od 1787 – szef kancelarii dyplomatycznej Grigorija Potiomkina. Brał udział w negocjacjach traktatu pokojowego w Jassach. Był posłem przy konfederacji targowickiej. Po wybuchu insurekcji kościuszkowskiej został aresztowany w Grodnie i przetrzymywany w Arsenale w Warszawie w latach 1794–1795.
Odznaczony Orderem Orła Białego, Orderem św. Włodzimierza, Orderem św. Anny.
Przypisy
edytuj- ↑ Карл Яковлевич Бюлер, Дипломаты Российской империи.
Bibliografia
edytuj- Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, oprac. M. Męclewska, Warszawa 2008. ISBN 978-83-7022178-2.
- Sievers J., Jak doprowadziłem do drugiego rozbioru Polski, oprac. B. Grochulska, P. Ugniewski, Warszawa 1992. ISBN 83-85083-25-1.