Karol Maksymilian Mitrowski
Karol Maksymilian Mitrowski z Mitrowitz – wolny baron, wielki szambelan cesarsko-królewski, starosta hrabstwa kłodzkiego.
Biogram
edytujJego ojciec Maksymilian Mitrowski von Mitrowitz und Nemischel (zm. 1714) był starostą hrabstwa kłodzkiego (1707), który w 1705 otrzymał potwierdzenie tytułu barona (stary stan panów)[1].
Karol Maksymilian Mitrowski był dowódcą twierdzy Kłodzko. W 1721 kupił pałac w Ołdrzychowicach Kłodzkich od Marii von Liechtenstein pochodzącej z Krosnowic, żony Franza von Waldsteina[2]. Na prawym słupie bramy do pałacu znajduje się herb barona[3].
W latach 1729–1730 zbudował pałac w Krosnowicach (Schloss Rengersdorf) i kazał zburzyć dotychczasowe reprezentacyjne budynki mieszkalne. Po jego śmierci majątek przejęła żoną Maria Anna hrabina Wallis z Trzebieszowic (Kunzendorf), jako opiekunka małoletniego syna Franza Paula Mitrowskiego von Nemischel (ur. 1737). Jego syn po osiągnięciu pełnoletności przejął majątek ojca w 1755, był żonaty z Marią Eleonorą von Frobel z Neuwaltersdorf (1735-1765)[4][2].
Na frontowej ścianie cokołu posągu Nepomucena w Kłodzku (1720) umieszczony jest herb fundatora i napis łac. MAX. L.B. MITROWSKI D. MITROWICZ. S. Caes. R. Mag. Cam. Capitaneus COM. GLATZ”[5] „Maksymilian wolny baron Mitrowski z Mitrowic, świętego cesarstwa królewskiego wielki szambelan, starosta hrabstwa kłodzkiego”[6].
Galeria
edytuj-
Cokół z herbem i inskrypcją
-
Herb Mitrowski na cokole
-
Herb Mitrovski na prawy słupie bramy[7]
-
Herb Mitrowski
Przypisy
edytuj- ↑ Sękowski, Roman (1931-2023), Herbarz szlachty śląskiej: informator genealogiczno-heraldyczny. T.5, M-N, 2007,. s. 173. [dostęp 2023-10-26].
- ↑ a b Krosnowice. de-academic.com. [dostęp 2023-10-26]. (niem.).
- ↑ szambelan cesarsko-królewski, starosta hrabstwa kłodzkiego
- ↑ Maria Eleonore von Frobel. [dostęp 2023-10-26].
- ↑ MAXIMILIANUS LIBER BARO MITROWSKI DE MITROWICZ SACRUM CAESARUM REXUM MAGNUS CAMPUS CAPITANEUS COMITATUS GLATZ
- ↑ Tadeusz Broniewski: Śląsk w zabytkach sztuki. Kłodzko. Wyd. II. Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1970, s. 70, 71.
- ↑ Mitrovsky Gr.. dokumentyslaska.pl. [dostęp 2023-08-05]. (pol.).