Wikipedia

Karol Zborowski

Karol Stanisław Zborowski vel Zajdel[a] (ur. 14 stycznia 1892 w Krośnie, zm. 6 czerwca 1961 w Warszawie) – podpułkownik artylerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.

Karol Zborowski
podpułkownik artylerii podpułkownik artylerii
Pełne imię i nazwisko

Karol Stanisław Zborowski

Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1892
Krosno

Data i miejsce śmierci

6 czerwca 1961
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

Komenda Obozu Ćwiczeń Leśna

Stanowiska

komendant garnizonu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Medal Brązowy za Długoletnią Służbę

Życiorys edytuj

Urodził się 14 stycznia 1892 w Krośnie, ówczesnym mieście powiatowym Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Wojciecha[2], kierownika w rafinerii, i Anny z domu Wojtyczek[3][4].

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach 1 Pułku Artylerii Legionów Polskich[5]. We wrześniu 1916 został mianowany ogniomistrzem[5].

18 marca 1919 jako podoficer byłych Legionów Polskich został mianowany z dniem 1 marca 1919 podporucznikiem artylerii[6]. Pełnił wówczas służbę w 1 Pułku Artylerii Polowej[6]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę 11 Dywizjonie Artylerii Ciężkiej[7]. Później został przeniesiony do 10 Pułku Artylerii Ciężkiej w Przemyślu, w którym dowodził 6. baterią[3][8]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 225. lokatą w korpusie oficerów artylerii[9].

1 października 1924 został przeniesiony do 17 Pułku Artylerii Polowej w Gnieźnie[3][10]. W grudniu 1925 powierzono mu obowiązki kwatermistrza pułku[11]. 12 kwietnia 1927 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 17. lokatą w korpusie oficerów artylerii[12]. W listopadzie tego roku został przesunięty na stanowisko dowódcy III dywizjonu[13][14]. 1 maja 1929 został przeniesiony do Dowództwa 4 Grupy Artylerii na stanowisko I oficera sztabu[15][16][17]. 2 lutego 1932 został przeniesiony do 19 Pułku Artylerii Lekkiej w Nowej Wilejce na stanowisko dowódcy III dywizjonu detaszowanego w Lidzie[15][18][19]. 24 stycznia 1934 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1934 i 5. lokatą w korpusie oficerów artylerii[20]. 2 kwietnia tego roku został przeniesiony z garnizonu Lida do garnizonu Nowa Wilejka na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[21][15]. W lutym 1936 został przeniesiony do 8 Pułku Artylerii Ciężkiej w Toruniu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[22][23] (w 1938 zajmowane przez niego stanowisko przemianowano na I zastępcę dowódcy pułku[24]). 2 czerwca 1939 został przeniesiony do Komendy Obozu Ćwiczeń Leśna na stanowisko komendanta garnizonu i jednocześnie polskiego komendanta Legionu Czechów i Słowaków[15]. 19 września 1939 przekroczył granicę z Węgrami i został internowany[25]. W listopadzie 1944 został przekazany Niemcom i osadzony w obozie jeńców Luckenwalde[25].

21 czerwca 1945 został zarejestrowany w Rejonowej Komendzie Uzupełnień Kraków Miasto[15][2]. 23 sierpnia 1945 wysłał do szefa Departamentu Personalnego Ministerstwa Obrony Narodowej wniosek o przyjęcie go do służby czynnej w Wojsku Polskim[26].

Zmarł 6 czerwca 1961 w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim[27].

Był żonaty z Jadwigą z Doboszyńskich, z którą miał syna Zygmunta[4].

Ordery i odznaczenia edytuj

Uwagi edytuj

  1. ↑ Ministerstwo Spraw Wewnętrznych rozporządzeniem nr A.E. 14815.22 zezwoliło kpt. 10 pac Zajdlowi Karolowi Stanisławowi ur. 14 stycznia 1892 na zmianę nazwiska rodowego „Zajdel” na nazwisko „Zborowski”[1].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 30 grudnia 1922, s. 953.
  2. ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-08-09]..
  3. ↑ a b c Kuprianis 2010 ↓, s. 103.
  4. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 2.
  5. ↑ a b Żołnierze Niepodległości : Zajdel Karol Stanisław. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2021-08-09]..
  6. ↑ a b Dz. Rozk. Wojsk. Nr 36 z 1 kwietnia 1919, poz. 1148.
  7. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 317.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 797, 818.
  9. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 196, jako Karol Stanisław Zajdel.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 668, 742.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 130 z 9 grudnia 1925 roku, s. 709.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 120.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 326.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 391, 456.
  15. ↑ a b c d e Kolekcja ↓, s. 3.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929, s. 123.
  17. ↑ Kuprianis 2010 ↓, s. 54, 101-102, 109-111, 345.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932, s. 236.
  19. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 181, 687.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 24 stycznia 1934, s. 1.
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934, s. 163.
  22. ↑ a b c d e Kuprianis 2010 ↓, s. 104.
  23. ↑ Kolekcja ↓, s. 3, tu od 16 marca 1937.
  24. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 158, 754.
  25. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 7.
  26. ↑ Kolekcja ↓, s. 6.
  27. ↑ Cmentarz Stare Powązki: KAROL ZBOROWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-10-28].
  28. ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.
  29. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 11 listopada 1931, s. 365.
  30. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 181.
  31. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 158.
  32. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 4.

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Karol_Zborowski&oldid=71632603”