Kartusz (hieroglif)
Ten artykuł od 2011-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Kartusz – w starożytnym Egipcie magiczna pętla-węzeł szen, oznaczająca „Uniwersum”. Dosłownie w języku egipskim „kartusz” to szenu, słowo o takim samym rdzeniu jak szeni „otaczać”.
Pierwotnie kartusz to koło, w którym umieszczane było imię króla, wchodzące w skład Królewskiego Protokołu. Czy koło to oznaczało dysk solarny czy też „wszystko, co oznacza słońce”, czyli świat, którym rządził faraon? Być może obie interpretacje są prawidłowe[1]. Bardzo wcześnie owo koło wydłużyło się, aby móc objąć całe imię władcy. Znane są bardzo rzadkie przykłady okrągłych kartuszy.
Pojawiają się jako podwójny sznur z zawiązanymi dwoma końcami czy pusta pieczęć.
Używano ich w celu identyfikacji władcy: papirusy, stele, reliefy w świątyniach, malowidła w grobowcach i w formie pieczęci (np. odciskane w świeżej zaprawie po zamknięciu królewskiego grobowca).
PrzypisyEdytuj
- ↑ Guy Ratchet , Słownik cywilizacji egipskiej, 2004 .