Katarzyna Gawłowa
Katarzyna Gawłowa (ur. 14 grudnia 1896 w Zielonkach, zm. 17 maja 1982 tamże[1]) – polska artystka ludowa, malarka.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
malarka ludowa |
Życiorys
edytujNosiła panieńskie nazwisko Chrzan. Była jednym z pięciorga dzieci swoich rodziców (rodzeństwo: Maria, Franciszek, Stanisław i Zofia). Urodziła się w ubogiej rodzinie chłopskiej. Od najmłodszych lat musiała ciężko pracować w gospodarstwie. Jednocześnie przejawiała dążenia artystyczne, zamalowując ściany domostwa[2]. W 1932 wyszła za mąż za wdowca z czwórką dzieci. Mąż zmarł w 1939, po siedmiu latach małżeństwa[1].
Jej twórczość została odkryta w 1973, gdy miała 77 lat, przez krakowskich plastyków Mieczysława Górowskiego i Jacka Łodzińskiego (Łodziński został potem jej mecenasem)[3]. Pierwszy i jedyny wernisaż jej dzieł, w formie wesela, odbył się w Muzeum Etnograficznym w Krakowie w 1977. Zaczęła wówczas malować na dykcie i papierze. Wcześniej malowała wyłącznie na ścianach, sufitach, drzwiach i piecu, co jakiś czas zdrapując stare motywy i zastępując je nowymi[1].
Prace artystki trafiły również do warszawskiej Zachęty, a oglądał je m.in. dyrektor paryskiego Centrum Pompidou[3].
Malarstwo
edytujMalowała głównie za pomocą temper nie mieszając barw. Ukazywała wątki ludowe i sakralne, często łącząc je ze sobą w jednym przedstawieniu (anioły, Matka Boska, Jezus, święci, kościoły i ich wnętrza). Szczególnym elementem rozpoznawalnym jej malarstwa była skłonność do intensywnych kolorów i biała, płaska twarz postaci. Swoje obrazy oprawiała w ramy, gdyż twierdziła, że nadaje to im pełni. Postacie umieszczała na obrazach centralnie, zabudowywała obrazy od centrum do brzegów, dekorując każde wolne miejsce obszaru. Lubiła dodawać do postaci własne wiersze i komentarze, fragmenty przyśpiewek, a czasami też dedykacje[1].
Fotogaleria
edytuj-
Katarzyna Gawłowa na tle swoich obrazów
-
Obrazy Katarzyny Gawłowej
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Centrum Kultury, Promocji i Rekreacji w Zielonkach, Katarzyna Gawłowa i jej obrazy
- ↑ Malowała całe życie, w: Poznaj swój kraj, nr 6/1982, s. 31-32, ISSN 0832-6151
- ↑ a b Dziennik Polski, Naiwna malarka i jej marchew