Katrin Apel

	Katrin Apel
Data i miejsce urodzenia	4 maja 1973 ; Erfurt, NRD
Klub	SV Eintracht Frankenhain
	Dorobek medalowy
	Biathlon
	Reprezentacja Niemcy
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa Europy
	Biegi narciarskie
	Reprezentacja NRD
	Mistrzostwa świata juniorów
	Reprezentacja Niemcy
	Mistrzostwa świata juniorów

Katrin Apel (ur. 4 maja 1973 w Erfurcie) – biathlonistka niemiecka, mistrzyni olimpijska, mistrzyni świata, zwyciężczyni zawodów Pucharu Świata.

Spis treści

Przebieg kariery sportowejEdytuj

Apel rozpoczęła karierę sportową od biegów narciarskich, w których wśród juniorek osiągała znaczące sukcesy, z medalami mistrzostw świata juniorów włącznie (1990 2. miejsce w sztafecie^[1], 1993 3. miejsce w biegu na 5 km techniką klasyczną^[2]). Zabrakło jednak dla niej miejsca w reprezentacji Niemiec na igrzyska olimpijskie w Lillehammer w 1994 i zdecydowała się wówczas przejść do biatlonu. Podobną drogę wybrało wiele innych biatlonistek, jak np. Magdalena Forsberg czy Kati Wilhelm.

Początkowo rywalizowała w mniej prestiżowym cyklu o Puchar Europy. Pierwszy sezon w Pucharze Świata (1995/1996) zakończyła na 33. miejscu, ale w kolejnych startach systematycznie poprawiała lokaty. Już w sezonie 1998/1999 zajęła 8. miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Łącznie rywalizację w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 6-krotnie kończyła w czołowej dziesiątce, najwyżej w 2002, kiedy była 5. W tym też sezonie odniosła trzy zwycięstwa w zawodach pucharowych (dwukrotnie w sprincie i raz w biegu na dochodzenie). Czwarte, a zarazem ostatnie zwycięstwo świętowała w sezonie 2003/2004 w Chanty-Mansyjsku, ponownie w biegu sprinterskim. Ponadto pięć razy stawała na drugim stopniu podium, a dziewięć – na trzecim.

W ciągu wielu lat startów w imprezach mistrzowskich zdobyła trzy medale w konkurencjach indywidualnych. Na olimpiadzie w Nagano w 1998 sięgnęła po brąz w sprincie, ulegając jedynie Rosjance Galinie Kuklewej i rodaczce Uschi Disl. Na mistrzostwach świata w 2000 w Oslo została wicemistrzynią w sprincie (za Norweżką Liv Grete Skjelbreid), dobrze prezentując się także w innych konkurencjach – 4. miejsce w biegu na dochodzenie, 5. miejsce w biegu ze startu wspólnego, 6. miejsce w biegu długim. W 2004 w Oberhofie Apel zajęła 2. miejsce w biegu ze startu wspólnego, ponownie ulegając tylko Norweżce, występującej już pod nazwiskiem małżeńskim Poiree.

Największe sukcesy Katrin Apel wiążą się z jej występami w sztafecie niemieckiej. Razem z koleżankami 18 razy stawała na najwyższym stopniu podium Pucharu Świata. Była mistrzynią olimpijską w sztafecie w Nagano (1998) i Salt Lake City (2002), w Turynie (2006) zdobyła medal srebrny. Była ponadto w sztafecie trzy razy mistrzynią świata, trzykrotnie wicemistrzynią i raz brązową medalistką, a także raz mistrzynią świata w biegu drużynowym.

W czasie kariery sportowej broniła barw klubu SV Eintracht Frankenhain, łącząc starty z zawodową służbą wojskową (podobnie jak wielu niemieckich przedstawicieli sportów zimowych). Pożegnała się z biatlonowymi trasami w marcu 2007, zajmując 11. miejsce w biegu ze startu wspólnego w finałowych zawodach Pucharu Świata sezonu 2006/2007 w Chanty-Mansyjsku.

OsiągnięciaEdytuj

Igrzyska olimpijskieEdytuj

Rok	Miejscowość	Konkurencje
Rok	Miejscowość	IN	SP	PU	MS	RL	RM
1998	Nagano	–	3.	nd.	nd.	1.	nd.
2002	Salt Lake City	18.	12.	7.	nd.	1.	nd.
2006	Turyn	–	22.	11.	–	2.	nd.

Mistrzostwa świataEdytuj

Rok	Miejscowość	Konkurencje
Rok	Miejscowość	IN	SP	PU	MS	RL	RM
1996	Ruhpolding	–	31.	nd.	nd.	1.	nd.
1997	Osrblie	–	42.	25.	nd.	1.	nd.
1998	Pokljuka	nd.	nd.	13.	nd.	nd.	nd.
1999	Kontiolahti	35.	19.	22.	9.	1.	nd.
2000	Oslo	6.	2.	4.	5.	2.	nd.
2001	Pokljuka	31.	4.	8.	15.	2.	nd.
2003	Chanty-Mansyjsk	36.	18.	28.	–	–	nd.
2004	Oberhof	–	13.	17.	2.	3.	nd.
2005	Hochfilzen	33.	31.	7.	16.	2.	nd.