Kepler-80
Kepler-80 – gwiazda położona w gwiazdozbiorze Łabędzia w odległości około 1160 lat świetlnych. Wokół tej gwiazdy krąży sześć planet odkrytych metodą obserwacji tranzytu przez Kosmiczny Teleskop Keplera.
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||
| Gwiazdozbiór | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja |
19h 44m 27,016s[1] | ||||
| Deklinacja |
+39° 58′ 43,62″[1] | ||||
| Odległość | |||||
| Wielkość obserwowana | |||||
| Ruch własny (RA) | |||||
| Ruch własny (DEC) |
−8,7 mas/rok[2] | ||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||
| Rodzaj gwiazdy | |||||
| Typ widmowy |
K5 V[2] | ||||
| Masa | |||||
| Promień | |||||
| Gęstość |
2330 ± 150 kg/m³[2] | ||||
| Metaliczność [Fe/H] |
0,04 ± 0,08[4] | ||||
| Przyspieszenie grawitacyjne |
436 m/s²[4] | ||||
| Wiek |
2 ± 1 mld lat[2] | ||||
| Temperatura |
4540 ± 100 K[4] | ||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||
| |||||
Charakterystyka edytuj
Jest to gwiazda ciągu głównego, sklasyfikowana jako pomarańczowy karzeł należący do typu widmowego K5[2]. Gwiazda ma masę około 0,8 masy Słońca i promień nieco ponad 2/3 promienia Słońca[4]. Jest młodsza od Słońca, ma od 1 do 3 miliardów lat[2].
Planety edytuj
Układ planetarny gwiazdy Kepler-80 jest bardzo ciasny. Wszystkie planety krążą w odległości mniejszej niż połowa średniego promienia orbity Merkurego. Planety są niewielkie, mają średnice od 1,13 do 2,7 średnicy Ziemi; najprawdopodobniej są to obiekty typu ziemskiego[2][5]. Pięć zewnętrznych planet (wszystkie oprócz planety f) silnie oddziałuje grawitacyjnie i łączą je współmierności okresów obiegu, tworząc łańcuch rezonansów orbitalnych 2:3 lub 3:4 pomiędzy sąsiednimi parami planet. Położenia orbitalne par planet, w szczególności koniunkcje (w tym podwójne tranzyty) powtarzają się co około 192 doby. Planeta Kepler-80g, odkryta w 2017 roku z wykorzystaniem uczenia maszynowego w danych zebranych przez Teleskop Keplera, ma okres orbitalny zgodny z przewidywaniem opartym na przedłużeniu łańcucha rezonansów z dokładnością do 100 sekund, co bardzo silnie wskazuje na jej przynależność do tego łańcucha[4].
Poniższa tabela zawiera charakterystykę poszczególnych planet układu[2]:
| Planeta | Masa [ M🜨 ] |
Promień [ R🜨 ] |
Okres [ d ] |
Półoś wielka [ au ] |
Temperatura [K] |
Inklinacja [ ° ] |
Rok odkrycia |
| f | 1,21 +0,06−0,05 | 0,98678730 ± 6×10−8 | 0,0175 ± 0,0002 | 86,50 +2,36−2,59 | 2012 | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| d | 6,75 +0,69−0,51 | 1,53 +0,09−0,07 | 3,07222 +0,00006−0,00004 | 0,0372 ± 0,0005 | 720 | 88,35 +1,12−1,51 | 2012 |
| e | 4,13 +0,0025−0,0030 | 1,60 +0,08−0,07 | 4,64489 +0,00020−0,00019 | 0,0491 ± 0,0007 | 628 | 88,79 +0,84−1,07 | 2012 |
| b | 6,93 +1,05−0,70 | 2,67 ± 0,10 | 7,05246 +0,00020−0,00022 | 0,0648 ± 0,0009 | 546 | 89,34 +0,46−0,62 | 2012 |
| c | 6,74 +1,23−0,86 | 2,74 +0,12−0,10 | 9,52355 +0,00041−0,00029 | 0,0792 ± 0,0011 | 494 | 89,33 +0,47−0,57 | 2012 |
| g | 1,13 ± 0,14 | 14,64558 ± 0,00012 | 418 ± 36 | 89,35 +0,47−0,98 | 2017 |
Przypisy edytuj
- ↑ a b Kepler-80 w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c d e f g h i j KOI-351. NASA Exoplanet Archive. [dostęp 2017-12-18].
- ↑ Kepler-80 g w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
- ↑ a b c d e f g Christopher J. Shallue, Andrew Vanderburg. Identifying exoplanets with deep learning: a five planet resonant chain around Kepler-80 and an eighth planet around Kepler-90. „The Astronomical Journal”, 2017. arXiv:1712.05044.
- ↑ Karl Tate: Tiny Alien Solar System Discovery Explained (Infographic). SPACE.com, 2012-10-15. [dostęp 2017-12-18].