Keroplatoideanadrodzina muchówek z podrzędu długoczułkich i infrarzędu Bibionomorpha.

Keroplatoidea
Rondani, 1856
Ilustracja
Platyura marginata z rodziny płaskorożkowatych
Ilustracja
Symmerus annulatus z rodziny Ditomyiidae
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

muchówki

Podrząd

muchówki długoczułkie

Infrarząd

Bibionomorpha

(bez rangi) Mycetophiliformia
Nadrodzina

Keroplatoidea

Synonimy

Ceroplatina Rondani, 1856

Muchówki te mają czułki o biczyku złożonym z 14 (z wyjątkiem Dytomyiidae) cylindrycznych lub spłaszczonych członów. Głaszczki szczękowe składają się z palpigeru i do czterech członów. Na głowie zwykle obecne trzy, położone blisko siebie przyoczka. Wysoki i wąski mesepimeron niekiedy zanika po brzusznej stronie wskutek zlania laterotergitu z katepisternum. Laterotergit jest co najmniej nieco wystający. Skrzydła zwykle o szerokiej komórce r5 i długich widełkach środkowych. Jeżeli w użyłkowaniu występuje żyłka R4, to bierze ona początek bardziej wierzchołkowo i zwykle łączy się z żyłką kostalną (wyjątkowo u Bolitophila s. str. z żyłką R1). Z wyjątkiem grzybolubkowatych, punkt połączenia żyłki poprzecznej m-cu i żyłki CuA jest przesunięty dystalnie[1].

Rozwój larw wielu Keroplatoidea związany jest z owocnikami grzybów. Część gatunków rozwija się w rozkładającym się drewnie lub ściółce[2].

Należą tu 4 rodziny[1]:

Przypisy edytuj

  1. a b Dalton de Souza Amorim, Eirik Rindal. Phylogeny of the Mycetophiliformia, with proposal of the subfamilies Heterotrichinae, Ohakuneinae, and Chiletrichinae for the Rangomaramidae (Diptera, Bibionomorpha). „Zootaxa”. 1535, 2007. 
  2. Małgorzata Sławska. Grzyby jako kluczowy element glebowej sieci troficznej. „Studia i Materiały CEPL w Rogowie R. 17”. 44 (3), 2015.