Kharawela

Ten artykuł od 2023-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kharawela (209 p.n.e. – po 170 p.n.e.) – trzeci król Kalingi z dynastii Chedi, wielki zdobywca i propagator dżinizmu.

W trakcie licznych i zwycięskich wypraw umocnił przewagę Kalingi na terytoriach od Gangesu do przylądka Komoryn. Największym militarnym osiągnięciem Kharaweli było, w ósmym roku panowania, pokonanie i zmuszenie do opuszczenia Magadhy wojsk króla Greków baktryjskich Demetriusza I. W pierwszym roku panowania wzmocnił fortyfikacji stolicy Kalingi. W piątym roku odnowił akwedukt zbudowany 300 lat wcześniej. Natomiast w dwunastym roku sprowadził z Pataliputry statuę dżinijską, którą wcześniej wywiózł król Mahapadma Nanda^[1].

W trzynastym roku panowania Kharawela abdykował na rzecz swojego syna Kudeparisiego.

Przypisy

↑ Routlege 1998 ↓, s. 95.

Bibliografia

Hermann Kulke, Dietmar Rothermund: A History of India. Nowy Jork: Routlege, 1998. ISBN 0-415-15481-2.

[CITEREFRoutlege1998s._95-1] Routlege 1998 ↓, s. 95.

[1]