Kościół św. Marcina w Linówcu

Kościół świętego Marcina w Linówcu – rzymskokatolicki kościół filialny należący do parafii Chrystusa Dobrego Pasterza i bł. Stanisława Kubskiego i Gnieźnieńskich Kapłanów Męczenników w Orchowie (dekanat trzemeszeński archidiecezji gnieźnieńskiej).

Kościół świętego Marcina

826/Wlkp/A z 30.04.1984 i z 30.11.2010
kościół filialny
widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Miejscowość	Linówiec
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	Chrystusa Dobrego Pasterza i bł. Stanisława Kubskiego i Gnieźnieńskich Kapłanów Męczenników w Orchowie
Wezwanie	św. Marcina
Wspomnienie liturgiczne	Dzień świętego Marcina 11 listopada
Historia Data zakończenia budowy 1749
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Wieża kościelna • liczba wież 1 (wieżyczka na sygnaturkę) Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Orchowo Kościół świętego Marcina
Położenie na mapie Polski Kościół świętego Marcina
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Kościół świętego Marcina
Położenie na mapie powiatu słupeckiego Kościół świętego Marcina
52°30′27,2″N 18°05′11,6″E

Jest to świątynia wzniesiona w 1749 roku. Ufundowana została przez Sebastiana Cząstkowskiego. W 1999 roku została okradziona. Jeden z cennych obrazów został odzyskany.

Wnętrze świątyni

Kościół – 1917 rok

Budowla jest drewniana, jednonawowa, wybudowana została w konstrukcji zrębowej. Świątynia jest orientowana, salowa, nie ma wydzielonego z nawy prezbiterium, zamknięta jest trójbocznie. Po bokach nawy są dobudowane: kaplica i zakrystia na kamiennym fundamencie. Od frontu nawy jest umieszczona kruchta. Świątynię nakrywa dach mansardowy o jednej kalenicy, pokryty blachą, w części frontowej dachu znajduje się ośmiokątna wieżyczka na sygnaturkę. Jest ona zwieńczona cebulastym blaszanym dachem hełmowym z latarnią. Wnętrze nakryte jest stropami płaskimi z fasetą. Chór muzyczny jest podparty dwoma słupami, charakteryzuje się parapetem o prostej linii, na chórze jest umieszczony prospekt organowy. Zachowały się pozostałości oryginalnej polichromii. Ołtarz główny i ambona w stylu barokowym pochodzą z 1 połowy XVIII wieku. Ołtarz boczny w stylu barokowo-ludowym powstał na przełomie XVIII i XIX wieku. Kropielnica została wykonana z granitu. Krzyż procesyjny w stylu barokowo-ludowym jest ozdobiony datą „1756”.