Kościół św. Rocha w Parzęczewie

Kościół Świętego Rocha – rzymskokatolicki kościół cmentarny należący do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, św. Anny i św. Wojciecha w Parzęczewie, znajdujący się na terenie cmentarza pod tym samym wezwaniem.

Kościół św. Rocha

A/525 z dnia 8.08.1967
kościół cmentarny
widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Miejscowość	Parzęczew
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, św. Anny i św. Wojciecha
Wezwanie	św. Rocha
Historia Data zakończenia budowy koniec XVI wieku Aktualne przeznaczenie kościół cmentarny
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno modrzewiowe Wieża kościelna • liczba wież 1 (wieżyczka na sygnaturkę) Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie Parzęczewa Kościół św. Rocha
Położenie na mapie Polski Kościół św. Rocha
Położenie na mapie województwa łódzkiego Kościół św. Rocha
Położenie na mapie powiatu zgierskiego Kościół św. Rocha
Położenie na mapie gminy Parzęczew Kościół św. Rocha
51°56′40,01″N 19°12′21,56″E

Świątynia powstała w końcu XVI wieku we wsi Ignacew Parzęczewski. W XVII wieku została przeniesiona na obecne miejsce. W latach 2000–2001 świątynia była restaurowana. Założono wtedy nowe odeskowanie ścian i gont na dachu.

Jest to budowla drewniana, składająca się z jednej nawy, posiadająca konstrukcję zrębową. Kościół jest orientowany, do jego budowy użyto drewna modrzewiowego. Prezbiterium świątyni jest mniejsze od nawy i zamknięte jest trójbocznie, z boku znajduje się zakrystia. Budowlę nakrywa dach dwuspadowy, pokryty gontem, posiadający czworokątną wieżyczkę na sygnaturkę, w części frontowej, która jest zwieńczona dachem wieżowym pokrytym blachą. Do wyposażenia świątyni należą: ołtarz główny w stylu barokowym z około 1660 roku, dwa ołtarze boczne w stylu rokokowym z XVIII wieku, dwa konfesjonały i cztery ławki w stylu barokowym z XVIII wieku oraz liczne rzeźby od XVII wieku. Wnętrze nakryte jest płaskimi stropami. Świątynia posiada także chór muzyczny..