Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gródku (archidiecezja białostocka)
Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gródku – rzymskokatolicki kościół parafialny we wsi Gródek, w województwie podlaskim. Należy do dekanatu Białystok - Dojlidy archidiecezji białostockiej.
 A-152 z 29.05.2006[1]
| |||||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||||
 elewacja frontowa | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie gminy Gródek  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu białostockiego  | |||||||||||||
 53°05′43″N 23°39′26″E/53,095278 23,657222
| |||||||||||||
Historia edytuj
W dniu 9 października 1945 roku ten sam arcybiskup ustanowił budowlę samodzielnym kościołem parafialnym.
Od 1916 roku katolicy z Gródka i okolic należeli do parafii pw. Opatrzności Bożej w Michałowie. Początki starań o własny ośrodek duszpasterski w Gródku sięgają 1921 r., kiedy to w miejscowej szkole zorganizowano kaplicę katolicką. Inicjatorem budowy kościoła w Gródku był proboszcz parafii michałowskiej ks. Tadeusz Szadbey. Na początku 1933 roku powołał Komitet Budowy Kościoła w Gródku, która w 1934 roku rozpoczęła budowę.
Świątynia w dniu 6 lub 30 października 1936 roku została poświęcona przez arcybiskupa wileńskiego Romualda Jałbrzykowskiego jako kościół filialny parafii Opatrzności Bożej w Michałowie. Do maja 1940 roku zostały wykonane takie prace jak: wybudowanie schodów przed wejściem do kościoła, otynkowanie dzwonnicy, zainstalowanie balustrady na chórze[2]. Kościół nawiązuje do form neoromańskich. Rektorem - jako, że początkowo kościół był filią parafii Michałowo został ks. Bronisław Siepak. Do maja 1940 roku ks. Siepak kontynuował budowę kościoła. Aresztowany przez sowieckie władze okupacyjne i wywieziony w głąb Rosji pozostawił wiernych bez pasterza do czerwca 1941 roku. Nowym rektorem w Gródku został mianowany ks. Marian Jacewicz. Odpowiadając na prośbę mieszkańców arcybiskup Romuald Jałbrzykowski dnia 9 października 1945 roku erygował parafię w Gródku.
Około 1960 wykonano ołtarz główny i stalle wg proj. arch. Stanisława Bukowskiego, jednak około 2000 roku zostały usunięte. Około 1990 roku wykonano remont dachów zakrystii, wymieniono pokrycie z dachówki ceramicznej na blachę, a w latach 1997-2003 przeprowadzono generalny remont wnętrza, m.in. wprowadzając polichromie autorstwa Agnieszki Andrzejczak i stacje Drogi Krzyżowej, które wykonał Krzysztof Gąsowski. W 2007 przeprowadzono remont dachu i przywrócono dachówkę, a w 2014 wyremontowano elewację. Na przełomie XX i XXI wieku kościół został gruntownie wyremontowany przez księdza proboszcza Andrzeja Sadowskiego. Zostały również przez niego wprowadzone nowe elementy we wnętrzu świątyni, m.in. malowidła na ścianach[3].
-
Widok na ołtarz
.JPG)
Przypisy edytuj
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2014-04-13].
- ↑ Kościół p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Ciekawe Podlasie i okolice. [dostęp 2014-05-06]. (pol.).
- ↑ Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gródku. Archidiecezja białostocka. [dostęp 2014-05-06]. (pol.).