Kościół Opatrzności Bożej w Jaworzu

zabytkowy kościół w Jaworzu (woj. śląskie)

Kościół Opatrzności Bożej w Jaworzurzymskokatolicki kościół parafialny w Jaworzu, w powiecie bielskim w województwie śląskim.

Kościół Opatrzności Bożej w Jaworzu
A-155/76 z dnia 06.09.1976[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Jaworze

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Opatrzności Bożej w Jaworzu

Wezwanie

Opatrzności Bożej

Położenie na mapie gminy Jaworze
Mapa konturowa gminy Jaworze, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Opatrzności Bożej w Jaworzu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Opatrzności Bożej w Jaworzu”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Opatrzności Bożej w Jaworzu”
Położenie na mapie powiatu bielskiego
Mapa konturowa powiatu bielskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Opatrzności Bożej w Jaworzu”
Ziemia49°47′38,27″N 18°57′02,86″E/49,793964 18,950794

Historia kościoła edytuj

Już najprawdopodobniej w 1447 roku istniał w tym miejscu drewniany kościół. Pod koniec XVIII wieku stan budynku był bardzo zły. Z tego powodu w 1802 roku Arnold baron Saint-Genois d'Anneaucourt (ówczesny właściciel wsi) zlecił mistrzowi murarskiemu Englischowi budowę kościoła, która zakończyła się w 1803 roku. W następnym roku świątynia została poświęcona[2]. Tablica z herbem fundatora została wmurowana w kruchcie.

W 1880 roku, ze względu na wzrost liczby parafian i turystów odwiedzających Jaworze, powstał fundusz rozbudowy kościoła, który został założony przez ks. Jana Mrwkę i zarządcę uzdrowiska Edwarda Kwisdę. W 1885 roku rozbudowany kościół był gotowy do użytku i rozpoczęto w nim odprawianie nabożeństw, a w 1886 roku zakończono rozbudowę kościoła w Jaworzu[3]. Kosztorys przebudowy został przeprowadzony przez bielskiego budowniczego Emanuela Rosta[3].

Jest to trzynawowa klasycystyczna świątynia, przebudowana w 1886 i w 1933 (dobudowano wówczas transept z kopułą)[4].

Wzrost liczby wiernych spowodował kolejną rozbudowę kościoła w latach 1933–1934. Dobudowano wtedy kopułę w stylu włoskiego renesansu oraz transept. Natomiast kolumny, które ją podtrzymują, dzielą kościół na trzy nawy[4].

Zabytkowe wyposażenie kościoła edytuj

Wewnątrz znajduje się późnobarokowe tabernakulum, dwa klasycystyczne ołtarze boczne, organy i dzwon z 1644. W jednym z ołtarzy znajduje się obraz Matki Bożej Berdyczowskiej (patronki konfederatów barskich), namalowany w 1806 przez Jana Ignowskiego z Żywca.

Stary cmentarz edytuj

Na przylegającym do kościoła cmentarzu, znajduje się wydzielona część z pamiątkowym obeliskiem i kilkunastoma kamiennymi płytami nagrobnymi hrabiów Saint Genois d'Anneacourtów oraz Rudzkich z Kiczyc, Bludowskich z Błędowic, Centnerów z Cententalu i Laszowskich z Laszowa.[5]

Przypisy edytuj

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląsie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
  2. Jadwiga Roik, Dzieje parafii rzymskokatolickiej, [w:] Jadwiga Roik i Józef Czader (red.), Dzieje Jaworza na przestrzeni wieków, jaworze.pl, 2010, s. 121-123 [dostęp 2023-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-22] (pol.).
  3. a b Mateusz Bednarz, Parafia Jaworze - Historia Parafii w Jaworzu Rozbudowa Kościoła [online], www.katolikjaworze.pl, 26 czerwca 2023 [dostęp 2023-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2023-07-03].
  4. a b Jadwiga Roik, Dzieje parafii rzymskokatolickiej, [w:] Jadwiga Roik i Józef Czader (red.), Dzieje Jaworza na przestrzeni wieków, jaworze.pl, 2010, s. 121-123 [dostęp 2023-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-22] (pol.).
  5. Weronika Szewczyk: Wokół Beskidu Śląskiego - przewodnik turystyczny. Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo „Compass”, 2012, s. 35. ISBN 978-83-7605-333-2.

Bibliografia edytuj