Kościół Przemienienia Pańskiego w Ropczycach

zabytkowy kościół parafialny

Kościół Przemienienia Pańskiego w Ropczycach – zabytkowy kościół parafialny z 1873 roku, znajdujący się w Ropczycach, w powiecie ropczycko-sędziszowskim, w województwie podkarpackim.

Kościół Przemienienia Pańskiego w Ropczycach
3A-740[1]. z dnia 30.12.1967
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

39-100 Ropczyce ul. Słowackiego 1

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

parafia

Przemienienia Pańskiego

Wezwanie

Przemienienia Pańskiego

Wspomnienie liturgiczne

06 VIII

Położenie na mapie Ropczyc
Mapa konturowa Ropczyc, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Przemienienia Pańskiego w Ropczycach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Przemienienia Pańskiego w Ropczycach”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Przemienienia Pańskiego w Ropczycach”
Położenie na mapie powiatu ropczycko-sędziszowskiego
Mapa konturowa powiatu ropczycko-sędziszowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Przemienienia Pańskiego w Ropczycach”
Położenie na mapie gminy Ropczyce
Mapa konturowa gminy Ropczyce, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Przemienienia Pańskiego w Ropczycach”
Ziemia50°03′13,201″N 21°36′38,999″E/50,053667 21,610833
Strona internetowa

Kościół wpisany został do rejestru zabytków nieruchomych województwa podkarpackiego.

Historia

edytuj

Wcześniejszy gotycki kościół parafialny pw. św. Krzyża, został wzniesiony około 1368 roku. Na skutek dużego pożaru w 1873 roku, spłonęła większość domów w rynku, ratusz, budynki urzędów oraz kościół. Obecny budynek został przebudowany w 1873 roku według projektu Teofila Żebrawskiego. Podwyższono mury, wyodrębniono nawy boczne, wnętrze nakryto sklepieniem oraz dobudowano od frontu wysoką wieżę i sygnaturkę. Świątynie konsekrował 28.06.1892 roku bp Ignacy Łobos. Po 1850 roku zmieniono jego tytuł na Przemienienie Pańskie[2][3].

Architektura

edytuj

Budynek murowany z czerwonej cegły zachował gotyckie cechy. Orientowany, halowy, oszkarpowany, okna zamknięte ostrołukiem, rozglifione. Prezbiterium niższe i węższe od nawy, zamknięte trójbocznie. Zakrystia z XVII wieku przylegająca do prezbiterium posiada sklepienie krzyżowe na gurcie. Neogotycka wieża frontowa nakryta ostrosłupowym hełmem. W latach 1948–1950 po północnej stronie dobudowano kaplicę[2][3].

Wystrój i wyposażenie

edytuj

Wyposażenie w sprzęty liturgiczne pochodzi z XVII i XVIII wieku.

  • ołtarz główny „Przemienienia Pańskiego”;
  • dwa ołtarze boczne z drewna: Matki Bożej Nieustającej Pomocy z 1893 roku i Matki Bożej Różańcowej;
  • monstrancja z 1619 roku[2].

Otoczenie

edytuj

Od strony północnej dzwonnica wybudowana w latach 1987–1989 z pięcioma dzwonami, poświęcona w 1991 roku[2].

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj