Kościół Salezjanów w Przemyślu

Kościół Salezjanów w Przemyślu – kościół św. Józefa, zbudowany w stylu neogotyckim w latach 1912–1923 przez Zgromadzenie Księży Salezjanów w dzielnicy Zasanie.

Kościół Salezjanów w Przemyślu pw. św. Józefa.
A-430 z dnia 06.06.1983[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Miejscowość

Przemyśl

Adres

ul. Św. Jana Nepomucena 3

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Józefa w Przemyślu

Wezwanie

św. Józefa

Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie

bł. August Czartoryski

Położenie na mapie Przemyśla
Mapa konturowa Przemyśla, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Przemyśl, kościół Salezjanów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Przemyśl, kościół Salezjanów”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Przemyśl, kościół Salezjanów”
Ziemia49°47′15″N 22°45′41″E/49,787500 22,761389
Strona internetowa

Historia edytuj

 
Wnętrze świątyni

Kamień węgielny pod kościół wmurowano 4 maja 1913, a poświęcenia dokonał biskup św. Józef Sebastian Pelczar. Do wybuchu I wojny światowej wzniesiono nawy. W latach 1922–1923 położono gotyckie sklepienie. Kościół został poświęcony 18 listopada 1923, a konsekrowany 6 listopada 1927[2]. Budowę i wystrój wewnętrzny kościoła zrealizowano w oparciu o projekt włoskiego architekta Mario Ceradiniego. Ołtarz główny z drewna dębowego, złocony wzniesiony został w 1927 z fundacji bp Anatola Nowaka, w trzech kompozycyjnych wieżycach. Po bokach znajdują się dwa obrazy przemyskiego malarza Mariana Strońskiego. Między nimi znajdują się cztery gotyckie wieżyczki z figurami świętych: św. Teresy Wielkiej, św. Franciszka Salezego, św. Barbary i św. Stanisława Kostki. W latach 1949–1950 wybudowano dwa boczne ołtarze, które wykonał przemyski rzeźbiarz Kazimierz Koczapski. Z prawej strony znajduje się ołtarz Serca Pana Jezusa, po bokach którego stoją figury świętych: św. Piusa X i św. Franciszka Salezego. Z lewej strony – ołtarz Matki Bożej Wspomożenia Wiernych z figurami bł. ks. Augusta Czartoryskiego oraz św. Dominika Savio. W 2004 przeniesiono do antepedium tego ołtarza trumnę z ciałem bł. ks. Augusta Czartoryskiego, którą przeniesiono z przedsionka kościoła. Polichromię wnętrza wykonał w latach 1961–1962 artysta malarz Stanisław Jakubczyk z Krakowa. Na tylnych filarach znajdują są ołtarzyki: św. Teresy od Dzieciątka Jezus i św. Antoniego. W chórze znajdują się 39-głosowe koncertowe organy, czeskiej firmy Reigera z 1925 (przebudowane w 1967, odnowione w 2000). Wnętrze świątyni uzupełnia sześć gotyckich konfesjonałów oraz płaskorzeźby Drogi Krzyżowej. W nawie głównej wyłożono w 1925 terazzową posadzkę przedstawiającą 12 figur zodiaku, obramowanych znakiem krzyża równoramiennego o załamanych ramionach – swastykami buddyjskimi, oznaczającymi szczęście i powodzenie[2]. W kaplicy usytuowany jest ołtarz wykonany w 1938 r. przez Jana Wojtowicza z Przemyśla z figurą św. Jana Bosko, założyciela Zgromadzenia Salezjańskiego. Na przeszklonej ścianie kaplicy wiszą portrety świętych Salezjanów: bł. ks. Michała Rua oraz św. Dominika Savio, a na bocznej ścianie obraz współzałożycielki sióstr Córek NMP Wspomożenia Wiernych, św. Marii Dominiki Mazzarello. Polichromię ścian bocznych przedstawiającą sceny z życia św. Jana Bosko, wykonał Stanisław Jakubczyk. Kaplica ta służyła chłopcom dawnej Szkoły Organistowskiej.

Przypisy edytuj

  1. Rejestr zabytków. 2012-12-31. [dostęp 2013-02-26].
  2. a b Historia salezjanów i parafii w Przemyślu. przemysl.sdb.org.pl. [dostęp 2024-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-04-21)].

Linki zewnętrzne edytuj