Wikipedia

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Lubecku

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Lubecku – kościół w Lubecku, od 1994 sanktuarium maryjne z niewielkim obrazem Matki Boskiej o charakterze medalionu.

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Lubecku
A/82/78 z dnia 1 marca 1978[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Lubecku
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Lubecko

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Lubecku

Wezwanie

Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny

Położenie na mapie gminy Kochanowice
Mapa konturowa gminy Kochanowice, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Lubecku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Lubecku”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Lubecku”
Położenie na mapie powiatu lublinieckiego
Mapa konturowa powiatu lublinieckiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Lubecku”
Ziemia50°41′54,48″N 18°38′47,54″E/50,698467 18,646539
Multimedia w Wikimedia Commons

Historia edytuj

Kościół wzmiankowany jest po raz pierwszy w 1342, a jako parafialny w 1362, gdzie wówczas istniała parafia, do której należały miejscowości Ciasna i Zborowskie. Wymieniono wtedy Johennesa, plebana de Lubicko. Parafię wyminiono również w spisie świętopietrza archidiakona opolskiego Mikołaja Wolffa (1447). Kościół, z uwagi na prostotę rozwiązań architektonicznych i brak wyposażenia wyższej klasy artystycznej, nie był szczegółowo opisywany w opracowaniach i rzadko go wzmiankowano. W związku z tym, według pobieżnych badań, twierdzono, że powstał zapewne w końcu XVI lub w początku XVII wieku. Odnowiono go w 1742, a rozbudowano od zachodu w 1776. W 1787 odnowiono go po raz kolejny[2].

Ze względu na ponad dwustuletnią tradycję pielgrzymowania do tego kościoła mieszkańców Górnego Śląska, w 1994 biskup Jan Wieczorek ustanowił ten kościół sanktuarium[3].

Freski edytuj

W latach 2009–2010 w kościele odkryto gotyckie freski z początku XV wieku, obejmujące wszystkie ściany, sklepienie, prezbiterium i wewnętrzną część łuku tęczowego (wpłynęło to na zmianę datowania samej budowli). Tworzą one homogeniczny zespół, nad którym góruje monumentalna kompozycja Sądu Ostatecznego z Chrystusem w mandroli w towarzystwie symboli Ewangelistów, uzupełniona motywem Deesis (Matki Boskiej i św. Jana Chrzciciela wypraszających łaski dla grzeszników). Całość uzupełniają rozbudowane sceny ewangeliczne. Rozwiązania ikonograficzne malowideł mają charakter tradycyjny. Freski powstały zapewne w drugiej ćwierci XV wieku, choć możliwe jest też ich datowanie na początek pierwszej ćwierci tego stulecia lub na lata po roku 1432[2]. Po trzyletniej renowacji malowidła odsłonięto i zakonserwowano[4].

Galeria fresków edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
  2. ↑ a b Marek Walczak, Malowidła ścienne w prezbiterium kościoła parafialnego w Lubecku. Wstępne rozpoznanie programu ikonograficznego i stylu, w: Wiadomości Konserwatorskie Województwa Śląskiego, nr 8/2016, s. 353-365, ISBN 978-83-945841-1-5
  3. ↑ Sanktuarium Matki Boskiej Lubeckiej. Kuria Diecezjalna Gliwice. [dostęp 2011-11-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-10)].
  4. ↑ Irena Kontny: Niezwykłe odkrycie w Lubecku. rik.katowice.pl. [dostęp 2019-10-06].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_Wniebowzięcia_Najświętszej_Marii_Panny_w_Lubecku&oldid=71917743”