Kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie w Gudji
Kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie (malt. Il-knisja tal-Annunzjata (Thabbira lill-Madonna), ang. Church of the Annunciation) – barokowy rzymskokatolicki kościół znajdujący się w Gudji na Malcie. Kościół podlega parafii Wniebowzięcia Matki Bożej w tym mieście[1].
 1810 NICPMI (2013-09-27)
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||
| Adres |
Triq Santa Marija c/w Triq L-Annunzjata | ||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
drugi poniedziałek po Wielkanocy | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie Malty  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Morza Śródziemnego  | |||||||||||||||||
 35°50′57,0″N 14°30′10,6″E/35,849167 14,502944
| |||||||||||||||||
Historia edytuj
Kościół Zwiastowania stojący na Triq Santa Marija, został zanotowany podczas wizyty bpa. Pietro Dusiny, wizytatora apostolskiego w 1575 roku. Kościół ten był określony jako "il-Lunzjata l'Kbira" i opisany jako główny kościół wioski Gudja. Utracił to miano kiedy zbudowany został budynek nowego kościoła. Około roku 1636 został powiększony, a później zburzony[2][3][4].
Kościół Zwiastowania, który znajdujemy dziś przy Triq Santa Marija[5] jest trzecim, który powstał w tym miejscu. Świątynia ta została zbudowana w 1754 roku. Jego budowniczym był ks. Ġwann Barbara, rektor poprzedniego kościoła na tym miejscu, wcześniej zburzonego. Fundusze na budowę pochodziły z datków mieszkańców wsi oraz z prywatnych zasobów ks. Barbary. Nowy kościół, za zgodą biskupa Paula Alphérana de Bussan pobłogosławił 6 kwietnia 1755 roku kapelan Gudji, ks. Ġwann Pawl Balzan[2][3][4][6][7].
Architektura edytuj
Wygląd zewnętrzny edytuj
Nie wiadomo kto był projektantem ani wykonawcą kościoła. Jego fasada oskrzydlona jest pilastrami wykonanymi w porządku doryckim, na których wspiera się belkowanie. Drzwi otoczone są cienką prostą ramą. Nad drzwiami misternie wykonany trójkątny naczółek z wpisanym w niego niewielkim łukiem. Nad drzwiami fasadę przebija duże ozdobne okno w stylu barokowym. Dzwonnica wbudowana, w formie pojedynczej wieży ustawionej centralnie nad fasadą, została wykonana wraz z oknem poniżej w 1912 roku przez mistrza Anglu Dalli według projektu Carlo Farrugii[2][3][6][8]. Kamienne posągi św. Anny i św. Joachima na belkowaniu po obu stronach dzwonnicy, oraz archanioła Gabriela w jej górnej części, są wykonane z drewna. Ich autorem jest Antonio Zammit z Zurrieq. Jeden z dzwonów wykonał Salvatore Cauchi w 1864 roku[2][3][8]. Nad kościołem góruje pokaźna kopuła z latarnią[2][8].
Wnętrze edytuj
Wnętrze świątyni, w formie krzyża greckiego, skomponowane jest w porządku doryckim. Jej konstrukcja opiera się na czterech filarach zbudowanych z narożnych pilastrów, z których nad gzymsem wznosi się półokrągłe sklepienie kolebkowe. W każdym rogu każdego filaru wznoszą się lunety, na których spoczywa kopuła z lunetą z długimi oknami, które zapewniają naturalne światło w kościele[2][3].
Ołtarz główny wykonany został z marmuru w roku 1873. Obraz tytularny przedstawiający Zwiastowanie Matce Bożej przez archanioła Gabriela wykonany został przez rzymianina Giovanniego Gagliardiego w 1871 roku. Obraz otacza zdobna kamienna rama. W świątyni znajdują się jeszcze dwa ołtarze boczne, w każdym znajduje się nisza z figurą: w prawym – Matki Bożej Różańcowej wykonanej z drewna przez Antonio Chircopa, z owalnym obrazem Serce Jezusa z roku 1770, w lewym – św. Józefa wykonanej z papier mâché przez uczniów szkoły Karlu Darmanina[2][3][6].
W kościele znajdują się również dwa owalne obrazy, kopie szkoły francuskiej z XVIII wieku. Jedna z nich przedstawia Narodziny Jezusa Chrystusa, a drugi Śmierć św. Józefa. Jest tam również zestaw rycin Via Sagra wykonanych w 1780 roku przez Leopardiego i Lorenzo Bordi z Florencji[2][3].
Podłoga wykonana jest z płytek, a na podłodze znajduje się sześć nagrobków, które pierwotnie były w kościele parafialnym w Gudji[2][3].
Kościół dziś edytuj
Kościół był odnawiany w latach 2005–2006[3][6][9] i 2017[10].
Lokalne święto obchodzone jest w drugi poniedziałek po Wielkanocy[2].
Ochrona dziedzictwa kulturowego edytuj
27 września 2013 roku kościół został wpisany na listę National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands pod numerem 1810[8].
Przypisy edytuj
- ↑ Parroċċa tal-Gudja / Knisja tal-Annunzjata (Tħabbira lill-Madonna). L-Arċidjoċesi ta' Malta. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-09)]. (malt.).
- ↑ a b c d e f g h i j Ruth Cassar: Il-knisja tal-Lunzjata ~ Gudja ~. Kappelli Maltin. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-11)]. (malt.).
- ↑ a b c d e f g h i Martin Gravina. Il-knisja tal-Lunzjata gewwa l-Gudja. „Festa ta' Marija Annunzjata 2011”, 2011. Balzan: Każin tal-Banda San Gabriel. [zarchiwizowane z adresu 2022-08-27]. (malt.).
- ↑ a b Achille Ferres: Descrizione storica delle chiese di Malta e Gozo / XCIII. Chiesa dell Annunciazione di M.V.. Malta: Achille Ferres, 1866, s. 354. (wł.).
- ↑ Lunzjata (Thabbira lill-Madonna) / Annunciation of Our Lady. Quddies. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-18)]. (ang.).
- ↑ a b c d Restoration Works at Gudja chapel. [w:] The Malta Independent [on-line]. 2006-04-16. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-28)]. (ang.).
- ↑ Gudja - Church of the Annunciation. W: Alfie Guillaumier: Malta's Town and Villages. Terry Asphar (tłum.). Valletta: Progress Press Co. Ltd, 2003, s. 135. ISBN 99909-3-056-2. (ang.).
- ↑ a b c d Chapel of the Annunciation. NICPMI, 2013-09-27. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-28)]. (ang.).
- ↑ Gudja chapel restored. [w:] Times of Malta [on-line]. 2006-04-11. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-28)]. (ang.).
- ↑ Restoration Works Scheme For Local Councils. localgovernment.gov.mt, 2017. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-28)]. (ang.). s. 6