Komenda Wojewódzka Straży Granicznej w Tarnopolu

Komenda Wojewódzka Straży Granicznej w Tarnopolu – organ dowodzenia Straży Granicznej w II Rzeczypospolitej w latach 1922 – 1923.

Komenda Wojewódzka SG w Tarnopolu
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1922

Rozformowanie

1923

Komendanci
Pierwszy

mjr Eugeniusz Martynowicz

Organizacja
Dyslokacja

Tarnopol

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Główna Komenda SG
Wojewoda Tarnopolski

Formowanie i zmiany organizacyjne

edytuj

Wykonując postanowienia uchwały Rady Ministrów z 23 maja 1922 roku o powołaniu Straży Granicznej, Minister Spraw Wewnętrznych z dniem 1 września 1922 wprowadził w formacji nową organizację wewnętrzną[1]. Ostatecznie nazwę „Baony Celne” na „Straż Graniczną” zmieniono rozkazem Ministra Spraw Wewnętrznych z 9 listopada 1922 roku. Granicę wschodnią podzielono na odcinki wojewódzkie. Komendy wojewódzkie Straży Granicznej przyjęły nazwy województw. Komendant podlegał w sprawach służby granicznej wojewodzie, a pod względem dyscyplinarnym, administracyjnym i regulaminowym głównemu komendantowi Straży Granicznej. Komendantom wojewódzkim za pośrednictwem komend powiatowych podlegały wszystkie bataliony Straży Granicznej stacjonujące w obrębie województwa[2]. Komenda Główna Straży Granicznej wyznaczyła z dniem 1 września 1922 roku obsadę personalną Komendy Wojewódzkiej Straży Granicznej w Tarnopolu[3].

Kadra komendy wojewódzkiej

edytuj
Komendanci wojewódzcy
  • mjr Eugeniusz Martynowicz
  • major Zięba (był IV 1923 i VI 1923)[4]
  • major Andrzej Haleciński (był V 1923)[5]?
  • major Schmielof (był VII)[a]

Stan na dzień 1 września 1922[7]:

  • komendant – mjr Eugeniusz Martynowicz
  • adiutant – por. Aleksander Trojanowski
  • oficer do specjalnych zleceń – por. Marian Krupnicki

Struktura organizacyjna

edytuj

Dyslokacja według stanu na dzień 1 grudnia 1922[8][9]

  1. Komendant wojewódzki major Schmielof zameldował z dniem 6 lipca 1923 została zlikwidowana Komenda Wojewódzka SG w Tarnopolu[6].

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Hubert Bereza, Kajetan Szczepański: Centralna Szkoła Podoficerska KOP. Grajewo: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. ISBN 978-83-938921-7-4.
  • Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919–1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.
  • Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4. OCLC 37244743. (pol.).
  • Teresa Prengel-Boczkowska: Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Straż Graniczna (1922−1923)”. Szczecin: Archiwum Straży Granicznej, 2009.
  • Materiały dotyczące spraw dyslokacyjnych:przeniesienia siedzib komend, baonów, obszary odcinków granicznych, 1922–1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
  • Rozkazy organizacyjne Komendy Głównej Straży Granicznej 1922−1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
  • Szkice dyslokacyjne baonów Straży Granicznej 1922−1923. → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
  • Zarządzenia władz zwierzchnich dotyczące organizacji sześciu batalionów Straży Granicznej na terenie Delegata Rządu w Wilnie, 1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
  • Zarządzenia władz zwierzchnich dotyczące likwidacji Straży Granicznej → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.