Kongres Południowoafrykańskich Związków Zawodowych

Kongres Południowoafrykańskich Związków Zawodowych (ang. Congress of South African Trade Unions, COSATU lub Cosatu) – południowoafrykańska centrala związkowa założona w 1985. Jest największą z trzech głównych federacji związków zawodowych w kraju, zrzeszającą 21 związków zawodowych[1][2][3].

Kongres Południowoafrykańskich Związków Zawodowych
Congress of South African Trade Unions
Ilustracja
Protest zorganizowany przez COSATU w Cape Town w 2017
Państwo

 Południowa Afryka

Siedziba

Johannesburg, Południowa Afryka

Data założenia

30 listopada 1985

Profil działalności

centrala związkowa

Prezes

Zingiswa Losi

Członkowie

2 193 965

brak współrzędnych
Strona internetowa

Historia

edytuj

30 listopada 1985 33 związki zawodowe spotkały się na Uniwersytecie Natal, aby porozmawiać o utworzeniu federacji związków zawodowych. COSATU oficjalnie powstało 1 grudnia 1985[4][5]. Wśród związków założycielskich znalazły się filie Federacji Południowoafrykańskich Związków Zawodowych (FOSATU)[6], mała Narodowa Federacja Pracowników (NFW)[7] oraz kilka niezależnych związków, w szczególności Narodowy Związek Górników (NUM). Elijah Barayi był pierwszym prezesem organizacji, a Jay Naidoo pierwszym sekretarzem generalnym[4].

Na drugim kongresie krajowym, który odbył się w dniach 14–18 lipca 1987, federacja przyjęła Kartę Wolności, której wprowadzenie zaproponował NUM[4].

Podczas trzeciego kongresu, który odbył się w dniach od 12 do 16 lipca 1989, przyjęto rezolucję wzywającą członków COSATU do włączania się do kampanii „trwałych działań” przeciwko apartheidowi w tygodniu poprzedzającym wybory powszechne w Republice Południowej Afryki w 1989[8].

26 lipca 1989 COSATU, Zjednoczony Front Demokratyczny i Masowy Ruch Demokratyczny, zainicjowały Kampanię Niepokorności Narodowego, w ramach której dokonano wtargnięcia do obiektów zarezerwowanych dla białych, a organizacje zakazane przez państwo ogłosiły się „niezakazane”.

Sojusz Trójstronny

edytuj

COSATU jest obecnie częścią porozumienia z Afrykańskim Kongresem Narodowym (ANC) i Południowoafrykańską Partią Komunistyczną (SACP), zwanego „Sojuszem Trójstronnym”[9]. Rola COSATU była przedmiotem debaty, ponieważ organizacja krytykowała niektóre polityki rządu ANC. Podczas gdy niektórzy członkowie opowiadali się za większą niezależnością od rządzącej partii politycznej, inni twierdzili, że układ ten daje związkowi wpływ polityczny na decyzje rządu[10][11].

Wsparcie dla Palestyny

edytuj

W 2020 COSATU wyraziło solidarność z Palestyńczykami 15 maja (Dzień Nakby) i powiązało palestyńskie prawo do ziemi z walką organizacji z apartheidem w Republice Południowej Afryki[12][13]. W 2021 Palestyńczycy protestowali przeciwko orzeczeniu izraelskiego sądu, który stwierdził, że mieszkańcy Asz-Szajch Dżarrah muszą zostać eksmitowani ze swoich domów[14]. Izraelskie wojska zaatakowały Al-Aksę podczas Ramadanu. COSATU przemaszerowało pod ambasadę USA w Sandton w Johannesburgu jako wyraz wsparcia dla Palestyńczyków, stwierdzając, że rząd USA musi uznać suwerenność Palestyny, a także rażące naruszenia praw człowieka wobec jej mieszkańców[15].

Przypisy

edytuj
  1. Congress Of South African Trade Unions (COSATU) - The O'Malley Archives [online], omalley.nelsonmandela.org [dostęp 2024-08-02].
  2. Congress of South African Trade Unions [online], kids.britannica.com [dostęp 2024-08-02] (ang.).
  3. Labor and taxation, [w:] South Africa - Resources, Power, Economy, britannica.com, 2 sierpnia 2024 [dostęp 2024-08-02] (ang.).
  4. a b c Congress of South African Trade Unions (COSATU) [online], sahistory.org.za [dostęp 2024-08-02] (ang.).
  5. History of COSATU [online], cosatu.org.za, 27 czerwca 2018 [dostęp 2024-08-02] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-27] (ang.).
  6. Michelle Friedman, The Future Is In The Hands of the Workers' : A History of FOSATU, Johannesburg: Mutloatse Heritage Trust, 2011, s. 122–124, ISBN 978-09869833-1-3.
  7. Directory: South Africa's Independent Unions [online], sahistory.org.za [dostęp 2024-08-03] (ang.).
  8. Christopher S. Wren, South African Labor Federation, Defying Pretoria, Calls for Protests [online], NYTimes.com, 19 grudnia 2017 [dostęp 2024-08-02] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-19] (ang.).
  9. About the Tripartite Alliance [online], cosatu.org.za, 25 kwietnia 2019 [dostęp 2024-08-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-25] (ang.).
  10. Zuma slammed as strike builds [online], iol.co.za, 29 sierpnia 2010 [dostęp 2024-08-02] [zarchiwizowane z adresu 2010-08-29] (ang.).
  11. South Africa’s youngsters are let down by a lousy education system, „The Economist”, economist.com, ISSN 0013-0613 [dostęp 2024-08-02] (ang.).
  12. COSATU condemns Israel impunity and annexation of Palestinian territories [online], polity.org.za, 3 czerwca 2020 [dostęp 2024-08-03] (ang.).
  13. Israel’s 55-year occupation of Palestinian Territory is apartheid – UN human rights expert [online], ohchr.org, 22 marca 2022 [dostęp 2024-08-03] (ang.).
  14. Israeli-Palestinian Conflict [online], cfr.org [dostęp 2024-08-02] (ang.).
  15. Siyanda Ndlovu, Cosatu bashes US foreign policy on Palestine, Israeli territories [online], The Citizen, 18 marca 2021 [dostęp 2024-08-02] (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj