Koniec historii i ostatni człowiek
Koniec historii i ostatni człowiek – utwór autorstwa Francisa Fukuyamy, wydany w roku 1992, argumentujący za wyższością demokracji nad innymi ustrojami społecznymi.
| |
| Autor | |
|---|---|
| Tematyka | |
| Wydanie oryginalne | |
| Język | |
| Data wydania |
1992 |
Liberalna demokracja i związany z nią wolny rynek są zdaniem Fukuyamy ostateczną, lepszą formą ustrojową, lepszą niż monarchia, faszyzm czy komunizm. Miałaby ona być jednocześnie końcem historii, przez wyczerpanie się nowych projektów ustrojowych.
Bibliografia edytuj
- Francis Fukuyama: Koniec historii. Poznań: Z-sk i Spółka, 2000. ISBN 83-7150-149-8.
- Francis Fukuyama: Ostatni człowiek. Poznań: Z-sk i Spółka, 1997. ISBN 83-7150-235-4.