Konstancja Manuel Kastylijska lub Konstancja de Peñafiel (ur. 13151323, zm. 13 listopada 1345 w Santarém) – księżna Kastylii, potem księżna Portugalii.

Konstancja Manuel
Ilustracja
Wizerunek herbu
Herb Konstancji Manuel jako królowej Kastylii i Leónu
królowa Kastylii i Leónu
Okres

od 1325
do 1327

Jako żona

Alfonsa XI

Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia

13151323
Castillo de Garcimuñoz

Data i miejsce śmierci

13 listopada 1345
Santarém

Miejsce spoczynku

Santarém

Ojciec

Juan Manuel

Matka

Konstancja Aragońska

Mąż

Alfons XI
od 28 marca 1325
do 1327

Mąż

Piotr I Sprawiedliwy
od 24 sierpnia 1339

Dzieci

Ludwik,
Maria,
Ferdynand I

Urodziła się jako starsza córka Juana Manuela, księcia Peñafiel (1282-1348), nazywanego el escritor (pisarz) i jego drugiej żony - Konstancji Aragońskiej. Jej ojciec był wnukiem króla Ferdynanda III Świętego. Jej matka była córką Jakuba II Sprawiedliwego, króla Aragonii, i jego drugiej żony - Blanki Andegaweńskiej.

Konstancja była przyrodnią siostrą Joanny Manuel (1339-1381), żony Henryka II i królowej Kastylii-Leónu.

28 marca 1325 roku w Valladolid została pierwszą żoną Alfons XI (1311-1350), króla Kastylii i Leónu. Konstancja była wtedy jeszcze dzieckiem, podobnie jak jej mąż i małżeństwo nie zostało skonsumowane. W 1327 roku zaś małżeństwo zostało anulowane[1].

Następnie 24 sierpnia 1339 roku, w Lizbonie została drugą żoną księcia Piotra Sprawiedliwego, przyszłego króla Portugalii. Para miała troje dzieci:

  • Ludwika (27 lutego - 6 marca 1340),
  • Marię (6 kwietnia 1342 - po 1367), markizę Tortosa jako żonę infanta Ferdynanda Aragońskiego, markiza Tortosa,
  • Ferdynanda I (31 października 1345 - 29 października 1383), kolejnego króla Portugalii[1].

Było to nieszczęśliwe małżeństwo. Piotr miał stałą kochankęInês de Castro, z którą zdradzał swoją pierwszą żonę oraz Konstancję. Konstancja zmarła; pochowana została w Santarém, w Portugalii, w 1349. Piotr w 1354 najprawdopodobniej poślubił Inés.

William Sotheby poświęcił księżnej poemat Constance de Castile.

Przypisy

edytuj
  1. a b Covadonga Valdaliso Casanova: Constanza Manuel. Real Academia de la Historia. [dostęp 2020-04-07]. (hiszp.).