Kastylia-León (królestwo)

Po śmierci króla Leónu Alfonsa IX w 1230 roku, jego syn Ferdynand III, król Kastylii, zjednoczył ostatecznie oba królestwa. Unia ta okazała się trwała, a nowe państwo określano od tej pory jako królestwo Kastylii i Leónu lub też Koronę Kastylii i Leónu. W połowie XIII wieku było to największe państwo na Półwyspie Iberyjskim, zajmujące 300 tys. km² i liczące 3 mln mieszkańców.

Corona de Castilla y León Królestwo Kastylii-Leónu
1230-1715
Flaga Królestwa Kastylii-Leónu Herb Królestwa Kastylii-Leónu
Stolica	Madryt
Ustrój polityczny	monarchia
Typ państwa	królestwo
Powierzchnia  • całkowita	380.000 km²
Liczba ludności (1516)  • całkowita   • gęstość zaludnienia	4.500.000 11,8 osób/km²
Data powstania	1230
Data likwidacji	1715
Religia dominująca	katolicyzm

Jako samodzielne państwo królestwo to istniało do końca XV wieku, kiedy to, pod rządami „Monarchów Katolickich” Izabeli Kastylijskiej i Ferdynanda Aragońskiego, doszło do zjednoczenia Kastylii i Leónu z Koroną Aragońską i powstania Korony Hiszpańskiej. Przetrwały jednak znaczne różnice prawne i instytucjonalne między połączonymi terytoriami. Różnice te zlikwidowała dopiero dynastia burbońska u progu XVIII wieku.

Zobacz też: Królowie Kastylii i Leónu