Konstanty Lisowski

polski oficer, ofiara zbrodni katyńskiej

Konstanty Lisowski (ur. 22 lutego 1887 w Żytomierzu, zm. 911 kwietnia 1940 w Katyniu) – pułkownik audytor Wojska Polskiego.

Konstanty Lisowski
pułkownik audytor pułkownik audytor
Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1887
Żytomierz

Data i miejsce śmierci

9–11 kwietnia 1940
Katyń

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

Najwyższy Sąd Wojskowy

Stanowiska

sędzia NSW

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (II RP)

Życiorys

edytuj

Urodził się 22 lutego 1887 w Żytomierzu, w rodzinie Ignacego i Marii[1][2]. Ukończył osiem klas w V Gimnazjum Klasycznym w Kijowie i w 1905 zdał egzamin maturalny[2]. W 1909 uzyskał dyplom na Wydziale Prawnym Imperatorskiego Uniwersytetu Kijowskiego św. Włodzimierza[2]. Został sędzią w Żytomierzu[2].

19 sierpnia 1920 jako szeregowiec ochotnik został wcielony do Oddziału Zamkowego Ministerstwa Spraw Wojskowych z odkomenderowaniem do Oddziału V Sztabu Generalnego i równoczesnym odkomenderowaniem na kurs w Szkole Podchorążych[2]. 9 listopada 1920, po ukończeniu kursu został mianowany porucznikiem. Od 10 listopada 1920 do 5 listopada 1921 pełnił służbę w Prokuraturze przy Najwyższym Sądzie Wojskowym na stanowisku asystenta, a później podprokuratora[2][3]. 26 marca 1921 został zatwierdzony z dniem 1 lutego 1921 w korpusie sędziowskim, w stopniu majora Korpusu Sądowego[4]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 43. lokatą w korpusie oficerów sądowych[5]. 2 lipca tego roku został mianowany podprokuratorem przy wojskowych sądach okręgowych[6]. W latach 1923–1926 pełnił służbę w Prokuraturze przy Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr VII w Poznaniu na stanowisku podprokuratora[7][8][9]. W lutym 1923 był oskarżycielem w procesie o zabójstwo porucznika Zdzisława Bilażewskiego. Od 1928 pełnił obowiązki prokuratora Prokuratury przy Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr IX w Brześciu[10][11]. 2 grudnia 1930 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 i 3. lokatą w korpusie oficerów sądowych[12]. 26 lutego 1931 Prezydent RP zwolnił go ze stanowiska prokuratora przy wojskowych sądach okręgowych i mianował sędzią orzekającym w wojskowych sądach okręgowych, a minister spraw wojskowych przeniósł z Prokuratury przy WSO Nr IX do Wojskowego Sądu Okręgowego Nr IX na stanowisko szefa sądu[13][14]. Na stopień pułkownika został awansowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1936 i 1. lokatą w korpusie oficerów sądowych[15][16]. 27 maja 1936 został zwolniony ze stanowiska szefa sądu[17] i przeniesiony do Najwyższego Sądu Wojskowego na stanowisko sędziego[2][18][19]. Z dniem 31 maja 1939 został przeniesiony w stan spoczynku[2].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Kozielsku. Między 9 a 11 kwietnia 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany[18]. Jego nazwisko figuruje na liście wywózkowej nr 014 z 4 kwietnia 1940[1]. Od 28 lipca 2000 spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

Jego nazwisko nie znalazło się wśród oficerów mianowanych pośmiertnie 5 października 2007 na stopień generała brygady.

Konstanty Lisowski był żonaty z Zofią, z którą miał dwóch synów: Władysława (ur. 30 maja 1911) i Ignacego (ur. 25 sierpnia 1916)[2].

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 351.
  2. a b c d e f g h i Historia Prokuratury : Sylwetki prokuratorów poległych w czasie II Wojny Światowe : Gen. bryg. Konstanty LISOWSKI. Prokuratura Krajowa. [dostęp 2022-08-22].
  3. Spis oficerów 1921 ↓, s. 411, 740.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 2 kwietnia 1921, s. 587.
  5. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 303.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 26 lipca 1922, s. 561.
  7. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1085, 1090.
  8. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 980, 986.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 8 z 6 lutego 1926, s. 6.
  10. Organa 1928 ↓, s. 78.
  11. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 693.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 3 grudnia 1930, s. 328.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931, s. 90, 108.
  14. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 308, 882.
  15. Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 338.
  16. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 320.
  17. Szurlej 1939 ↓, s. 3.
  18. a b Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 464.
  19. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 868.
  20. M.P. z 1935 r. nr 258, poz. 308.
  21. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  22. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 308.

Zobacz też

edytuj

Bibliografia

edytuj