Konstanty Tymieniecki

Konstanty Tymieniecki
	; Zaremba
Rodzina	Tymienieccy
Data i miejsce urodzenia	22 lutego 1767 ; Ligota
Data i miejsce śmierci	17 sierpnia 1814 ; Prażmów
Ojciec	Seweryn Tymieniecki; miecznik sieradzki
Matka	Anna Szczepkowska
	Teksty w Wikiźródłach

Konstanty Tymieniecki (Konstanty Tyminiecki) (ur. 22 lutego 1767 w Ligocie, zm. 17 sierpnia 1814 w Prażmowie) – polski poeta, tłumacz Terencjusza i J. Macphersona, major w insurekcji kościuszkowskiej, członek loży wolnomularskiej Świątynia Izis w XVIII wieku i w 1811/1812 roku^[1], radca Rady Departamentowej departamentu kaliskiego z powiatu sieradzkiego w 1811 roku^[2], członek Towarzystwa Królewskiego Warszawskiego Przyjaciół Nauk od 1803 roku^[3].

Życiorys

Pochodził z prażmowskiej linii Tymienieckich herbu Zaremba. Ukończył szkołę w Wieluniu, następnie jego ojciec, miecznik sieradzki, przeznaczył go do stanu duchownego i wysłał do seminarium w Krakowie, które Konstanty jednak szybko opuścił i zajął się pracą i studiami przy Szkole Głównej Koronnej. Następnie jednak zgodnie z wolą ojca zaciągnął się do pułku gwardii koronnej (chorąży, porucznik – 1791).

W stolicy nawiązał kontakty literackie z Naruszewiczem, Trembeckim, Dmochowskim. Bliżej zaprzyjaźnił się z Onufrym Kopczyńskim, któremu pomagał przy opracowaniu Biblioteki Załuskich.

Uczestniczył w insurekcji kościuszkowskiej (1794) – m.in. jako członek Departamentu Koni i Zaprzęgów. Za mężną postawę podczas bitwy pod Słonimem awansowany do stopnia majora i odznaczony przez Kościuszkę złotą obrączką.

Po upadku insurekcji przebywał w Porycku i we Lwowie. Następnie major gwardii napoleońskiej. Od 1804 r. członek Towarzystwa Przyjaciół Nauk. W 1809 roku pełnił funkcję radcy departamentu kaliskiego. Autor wierszy, szkiców literackich; ceniony tłumacz, m.in. komedie Terencjusza i Pieśni Osjana J. Macphersona (1790: Osjana Kaledończyka trzy poema...) oraz fragmenty dzieła Jamesa Thomsona.

Jako właściciel Prażmowa cieszył się opinią opiekuna chłopów, którym ufundował wiejską szkołę.

Wydanie (dzieła zebrane i opublikowane przez przyjaciela poety – Michała Wyszkowskiego)

↑ Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738–1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 324.
↑ Kalendarzyk Polityczny Piiarski na Rok..., 1811, Warszawa 1811, s. 218.
↑ Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Wojsko koronne. Sztaby i kawaleria, Kraków 2002, s. 367.