Konstanty Unrug (Konstantin von Unruh, ur. w 1696 w Międzychodzie, zm. w 1763 w Gdańsku) – podkomorzy nadworny koronny, rezydent saski i komisarz królewski w Gdańsku.

Konstanty Unrug
Konstantin von Unruh
hrabia cesarstwa
Rodzina

Unrugowie

Data i miejsce urodzenia

1696
Międzychód

Data i miejsce śmierci

1763
Gdańsk

Ojciec

Bogusław Unrug

Matka

Konstancja Żychlińska

Żona

Agatha Justina Bömeln

Konstantin von Unruh
Data i miejsce urodzenia

1696
Międzychód

Data śmierci

1763

Komisarz generalny króla Polski w Gdańsku
Okres

od 1736
do 1750

Następca

Anton von Leubnitz

Rezydent Saksonii w Gdańsku
Okres

od 1738
do 1750

Poprzednik

Peter von Wast

Następca

Anton von Leubnitz

Życiorys edytuj

Konstanty Unrug herbu własnego pochodził z rodu Unrugów. Podobnie jak w przypadku wielu innych członków tego rodu, polskie źródła podają polską pisownię imienia i nazwiska, a niemieckie pisownię niemiecką. Ojcem jego był Bogusław Unrug (1661–1725), polski dyplomata, m.in. poseł królewski przy dworze pruskim w latach 1704–1705. Matką była Konstancja Ludwika Anna Żychlińska herbu Szeliga (ok. 1645–1695), córka podkomorzego kaliskiego Piotra Żychlińskiego i Sybilli, córki wojewody pomorskiego Gerarda Denhoffa i księżniczki Sybilli Małgorzaty[1][2].

Tak jak jego brat Krzysztof (1689-1763), dziedzic Międzychodu oraz stryj Karol (1687-1737), dziedzic Kargowej, był bliskim stronnikiem królów Augusta II i Augusta III Sasa. Obaj bracia w 1745 otrzymali tytuł hrabiego cesarstwa. Konstanty Unrug od 1725 był podkomorzym nadwornym koronnym[1]. W latach 1736–1750 pełnił funkcję królewskiego komisarza generalnego w Gdańsku. Był to nowy urząd, wprowadzony przez Augusta III, wobec niewystarczających dla ochrony interesów króla zakresu kompetencji dotychczasowego urzędu burgrabiego królewskiego w Gdańsku[3]. Równocześnie pełnił rolę rezydenta Saksonii (1738-1750), pozostającej w unii personalnej z Rzecząpospolitą[2].

W 1733 ożenił się z Agathą Justiną (1692-28.12.1755), córką Gabriela Bömelna, burmistrza Gdańska[2] i osiadł na stałe w tym mieście. W 1740 odziedziczył po teściu rezydencję, której pozostałością jest obecny Park Uphagena we Wrzeszczu. Zmarł bezdzietnie w 1763 roku[4].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Złota Księga Szlachty Polskiej ↓, s. 340.
  2. a b c Europäisches Genealogisches Hand-Buch ↓, s. 239.
  3. Edmund Cieślak, Czesław Biernat: Dzieje Gdańska. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1975, s. 275.
  4. Georg-Christoph von Unruh: Die Familie von Unruh / Unrug im Posener Land (Großpolen). Heimatkreis Meseritz e.V.. [dostęp 2018-01-21]. (niem.).

Bibliografia edytuj

  • Unrugowie herbu własnego. W: Teodor Żychliński: Złota Księga Szlachty Polskiej. Rocznik 1. Poznań: 1879.
  • Constantinus von Unruh. W: Gottlob Friedrich Krebel: Europäisches Genealogisches Hand-Buch, in welchem die neuesten Nachrichten von allen Häusern ietzt-regierender Europäischer Kaiser und Könige, und aller geist- und weltlichen Chur- und Fürsten, wie auch Grafen des Heiligen Römischen Reichs, ingleichen aller Cardinäle, Mitglieder Königlicher Orden, auch Dom- und Capitular-Herren derer Erz- und Hoch-Stifter in Deutschland. Leipzig: Gottlob Friedrich Krebel, 1763.